Ting ting ting. Ik tik tijdens de wekelijkse familieborrel zachtjes met mijn mes tegen mijn champagneglas, hopend dat niemand het hoort. Afgelopen weekend heb ik een speech geschreven, speciaal voor dit moment.…
Browsing Tag
baby
-
-
Het is maandagavond, 22.45 uur. Na een yogales waarin boodschappenlijstjes, to-do’s en de badkamer die ik dit weekend ben vergeten schoon te maken maar bleven komen in plaats van gaan, lig ik…
-
Het is zaterdagochtend, kwart voor 7. De regen tikt tegen de ramen. Twee schemerlampjes staan aan, mijn thee is warm, de rijstwafels met hagelslag op mijn bord etaleren een lekkerder ontbijt dan…
-
“Hij heeft het goed, dat zie ik meteen,” vertrouwt een oudere dame me op samenzweerderige toon toe als ik net met Benja de overkant van het zebrapad heb bereikt. Het is woensdagmiddag en…
-
Het is zondagmiddag en we zitten met de hele familie aan de ossenhaas. “Mama, mama, mááámaa, mamaáááa,” klinkt het zo’n zestien keer per minuut. Terwijl ik Benja met een zachte zucht die…
-
‘Er is tijd genoeg. Voor jou, voor mij, voor iedereen…’ Elsbeth zit tegenover me op kantoor en zingt om de haverklap deze zin uit een van Doe Maar’s vele hits. Ik hoor haar…
-
“Ik ben Sanne en ik dump mijn kind elke maandag bij het kinderdagverblijf,” wil ik eigenlijk tegen een nieuwe opdrachtgever tijdens het voorstelrondje zeggen. In plaats daarvan stamel ik “Ik ben Sanne…
-
Het is maandagmiddag, een van de laatste zomerse dagen van het seizoen. Benja en ik vertoeven al een half uur in een lege speeltuin als we gezelschap krijgen. Een jochie van een…
-
Fuck. Zojuist zei ik het zelf. ‘Ik wil niet zo’n moeder zijn, die haar kind de hele dag toeroept ooooooh ik hou van jou. Daar zit hij straks echt niet meer op…
-
“Wééhh, wééééhh.” Ik probeer het hartverscheurende gehuil van het jongetje net iets jonger dan Benja te negeren. Het is alsof hij per se wil dat ik hem hoor, want zijn volume stijgt,…
-
Het is dat baby’s na de geboorte wat tijd nodig hebben om te wennen aan het leven buiten de baarmoeder, anders had Benja tijdens onze eerste autorit van het ziekenhuis naar huis…
-
Daar zit ze. Licht voorovergebogen op de flexplek in de verste uithoek. Haar ogen knijpend tegen het felle zonlicht dat de ruimte aangenaam verwarmd. De schaduw valt onder haar ogen. Of nee,…
-
Kiki is vier maanden na haar bevalling nog niet helemaal zichzelf. Daar komt ze op onverwachte momenten achter. Mijn linkerschouder wordt geraakt als een groepje jongens langs me de trap op snelt.…
-
“Ik kan vandaag niet op Benja passen,” hoor ik ’s ochtends vroeg verontschuldigend naast me uit bed komen. Twee kleine ogen in een lijkbleek gezicht kijken me ongelukkig aan. “Grrr. KUT!” zijn…
-
Ik ontdoe de slingers van stof en spinnenraggen en probeer tegelijkertijd de 43 knopen eruit te krijgen. Bijna ongemerkt stappen mijn gedachte in een tijdmachine, terug naar een jaar geleden. Het is…