Het is zaterdagochtend, kwart voor 7. De regen tikt tegen de ramen. Twee schemerlampjes staan aan, mijn thee is warm, de rijstwafels met hagelslag op mijn bord etaleren een lekkerder ontbijt dan normaal en de weekendbijlage van de krant ligt klaar om eens wél gelezen te worden. Een ideaal begin van het weekend, ware het niet dat Benja het in de keuken uitgilt. De buren denken vast dat er iets goed mis is. Dat is ook zo. Er zit gestampte muisjes in plaats van appelstroop op zijn brood.
Het verkeerd gekozen broodbeleg blijkt een voorbode voor de rest van de ochtend. Toet Toet auto’s en Zoef Zoef dieren vliegen door de lucht, deuren worden ruw opengetrokken om daarna nog harder dicht te slaan en de keukenvloer ligt bezaaid met uit de verpakking geschudde macaroni. In een wanhopige poging de negatieve cirkel te doorbreken, besluit ik samen boodschappen te doen. Al in de parkeergarage ligt Benja krijsend op de grond omdat hij mijn hand niet vast wil houden. Met het parkeerkaartje tussen mijn lippen en de boodschappenkrat, -tas en portemonnee onder mijn rechterarm geklemd, til ik hem met links richting de karretjes. Hij schopt, spartelt, huilt en slaat. Ik voel me met de blikken van alle toeschouwers om me heen de hoofdpersoon in een heel slecht toneelstuk.
‘Mama, mamaaaaaaaa!’ hoor ik drie uur later vrolijk uit zijn slaapkamer komen. Benja’s middagslaapje zit erop en ik zet me schrap voor de volgende strijd die we samen uit gaan vechten. Maar als ik hem uit bed til lacht hij zijn breedste lach. Hij slaat zijn armpjes om me heen en drukt vrolijk op mijn neus terwijl hij ‘toeeet’ zegt. In de auto onderweg naar de verjaardag van zijn oom kletst hij honderduit. Over de vrachtwagens die hij ziet. De vogels. En over van alles wat ik niet begrijp, maar waar hij overduidelijk enthousiast over is. Op het feestje steelt hij de show. Hij maakt grapjes, kijkt ondeugend uit zijn ogen, eet zijn hele bord zelf leeg, knuffelt met iedereen die dat wil en speelt zo zoet dat ik ook aan een gesprek met anderen toekom. Als ik naar hem kijk explodeert mijn hart van liefde en trots.
’s Avonds in bed vertel ik Joost over een boek dat Elsbeth ooit samen met Eva, Miloe en Roos schreef. “Het heet: Van achter het behang tot over je oren,” zeg ik tegen hem. “Het had ook de titel van onze tweede zaterdag in december kunnen zijn.”
Van achter het behang tot over je oren
Het boek Van achter het behang tot over je oren is een boek met hele fijne tips van opvoedkundige Eva Bronsveld. Naast tips van Eva vind je in het boek ook columns van Elsbeth en van Miloe van Beek en Roos Schlikker. Ieder hoofdstuk wordt afgesloten met een bingo of uitspraak zoals je gewend bent op de Club van Relaxte Moeders. Je kunt het boek hier bestellen (en ook inkijken). De prijs is €20,99.
Geen reacties