‘Ruim jij de plantenvoeding op?’ vraagt mijn moeder. Ze helpt me vandaag om de planten in huis weer op orde te krijgen. In de kraamweken had ik alleen maar oog voor onze kleine man, waardoor ik het groen in huis even helemaal vergeten was.
Als ik de garage in kom om de plantenvoeding terug op zijn plek te zetten, besef ik hoe lang ik daar al niet ben geweest. Ik zie mijn racefiets staan en bedenk me dat mijn laatste ritje precies in dezelfde maand is geweest, maar dan een jaar geleden. Het was een extra verre toer naar Monschau. Een week later kwam ik erachter dat ik zwanger was, dus onze zoon was er – hoe ieniemienie nog maar – toen op de fiets ook al bij!
‘Ben je klaar in de garage?’ hoor ik ineens. Verschrikt kijk ik op. ‘O eh, ja…’ Langzaam loop ik weg van mijn oude vertrouwde fiets. ‘Als je nog eens wil gaan wielrennen, dan kom ik wel babysitten hoor,’ stelt mijn moeder enthousiast voor. Ik knik.
Terug binnen buig ik me over onze kleine in de box en krijg ik een prachtige glimlach cadeau. Ik pak ons manneke en knuffel hem stevig. Hoe hard ik me ook had voorgenomen om zo snel mogelijk na de bevalling weer ‘de oude’ te worden, als ik nu moet kiezen tussen wielrennen en mijn zoon knuffelen, dan weet ik het wel. Ik heb die negen maanden veel te erg verlangd naar dat laatste, om er nu ineens iets anders voor in de plaats te kiezen.
Ik zwaai mijn moeder uit en op de oprit verschijnt onze auto. Wat zit mijn man nou hard te grijnzen daarachter het stuur? Is ie zo blij ons na een werkdag weer te zien? Hij zwaait de autodeur open en roept: ‘Ik heb een cadeau voor ons drieën!’ Met baby in mijn armen loop ik naar hem toe. De achterklep gaat open en ik zie allerlei stangen, een zitje, riempjes…
‘Een karretje voor achter de racefietsen, waar onze kleine man in kan!’ verklaart mijn man, die het vraagteken op mijn gezicht ziet. ‘Al denk ik dat we het wel eerst moeten uitproberen zonder baby erin.’
Mijn moeder is net in haar eigen auto gestapt om te vertrekken. Ik weet nog net op tijd naar haar toe te lopen. Ze doet haar raam open en ik stel haar snel mijn brandende vraag: ‘Wanneer kun je deze week komen babysitten?’
Geen reacties