Hoe de club de club werd

De Club van Relaxte Moeders is jarig. De site bestaat een jaar. Een mooi moment om eens te beschrijven hoe het allemaal zo is gekomen en hoe ik dit eerste jaar heb beleefd.

In oktober 2010 zei ik mijn baan in het bedrijfsleven op, om me op het schrijven te gaan richten. Voor Uitgeverij Snor mocht ik een boek voor moeders gaan schrijven en verder zou ik als zelfstandig commercieel tekstschrijver aan de slag gaan. Zo gezegd zo gedaan. Ik maakte continu aantekeningen van wat ik meemaakte en waar ik tegenaan liep met baby Teun aan mijn been, ik interviewde deskundigen, praatte met vriendinnen over het moederschap en in april 2012 kwam het boek Relax Mama! uit. Een boek met 101 tips om een relaxte moeder te worden te zijn en te blijven.

Een boek hebben is één ding, maar hoe gingen we dat boek promoten? Samen met Snor besloot ik op Facebook de Club van Relaxte Moeders te beginnen. Om mijn boek zo wat bekendheid te geven. “Met hoeveel volgers ben je tevreden?” vroeg mijn man Henno toen ik met mijn laptop op de bank dingen aan het verzinnen was voor de club. “Geen idee,” antwoordde ik, “400 ofzo?” Wist ik veel dat we daar al razendsnel aan zouden zitten en dat de club een jaar later al zo’n 8.000 leden zou hebben?

De Club van Relaxte Moeders gaf mij de mogelijkheid om, ook al was het boek af, toch wat met mijn dagelijkse hersenspinsels te doen. En zo bleef ik Relax Mama-achtige dingen verzinnen naast mijn werk als tekstschrijver voor verschillende onderwijsorganisaties en andere klanten.

Uit de hand gelopen hobby

De club bleef ondertussen maar groeien. Niet alleen in volgers, maar ook in mooie reacties. Toen we in 2015 al bijna met zijn honderdduizenden waren kreeg ik steeds meer vragen en verzoeken en wisten steeds meer mensen mij te vinden. Langzaam vormde zich in mijn hoofd het idee dat ik er misschien toch wat meer van moest maken dan een uit de hand gelopen hobby. Ik ging op zoek naar de mogelijkheden en belandde in de wereld van het bloggen. Een nieuwe wereld waar ik nog niets van snapte. Hoe kon je van je hobby je werk maken? Hoe werkt het met geld verdienen met bloggen? Ik zocht naar blogs over bloggen. Ik ging met verschillende partijen praten. Ik werd bijna een poot uitgedraaid. Ik kreeg heel veel buikpijn. Ik ging op zoek naar betrouwbare mensen. Ik vond een mentor en een fijne webbouwer. En uiteindelijk durfde ik de stap te zetten.

Ik stootte een behoorlijk aantal van mijn freelance schrijfopdrachten af zodat ik me kon focussen op de club (en mijn boeken). De site werd gebouwd, ik vulde hem met blogs, plaatjes en spreuken die ik in de afgelopen jaren al had verzameld en op 20 november 2015 gingen de site live.

Ik besloot dat ik dit niet helemaal alleen moest blijven doen en ging op kraambezoek bij Sanne, die ik had leren kennen bij onze gezamenlijke kleinkunstcursus. Sanne schreef altijd grappige dingen op haar eigen Facebook-pagina, ik had een paar leuke blogs van haar gelezen en ik wist dat ze wel wat meer wilde doen met schrijven. Het blogteam was geboren en is inmiddels uitgegroeid tot een team van vijf.

Korrel zout

Mijn doel was een site te maken waar moeders hun dagelijkse portie relativering kunnen vinden. Een plek waar om het moederschap wordt gelachen. Waar het leven met een korrel zout wordt genomen, waar we eerlijk zijn over wat je allemaal tegenkomt tijdens het moederschap, maar nooit zuur. Ik wil dat moeders bij de club terecht kunnen voor een glimlach, een hart onder de riem en soms misschien voor een klein traantje. Het moest een site worden met relevante stukken, die altijd goed zijn geschreven.

Om dit allemaal goed te kunnen aanpakken had de club ook sponsors nodig. Sponsors die ervoor zorgen dat ik mijn bestaande werk kon afbouwen en me volledig kon richten op het maken van de club die ik voor ogen had. En sponsors dienden zich aan. Waarmee de volgende zoektocht begon. Welke sponsors passen bij de club, wat moeten we absoluut niet willen?

Inmiddels zijn we een jaar verder. Een jaar waarin ik veel heb geleerd, waarin ik heb ontdekt dat een site als deze bijhouden meer dan een fulltime baan is. Een jaar waarin ik een duidelijke visie heb ontwikkeld van hoe ik om wil gaan met de sponsored blogs. Ja, er verschijnen soms blogs die ik in samenwerking met sponsors maak. De onderwerpen voor deze blogs moeten altijd aansluiten bij het doel van de club: een hart onder de riem steken, herkenning bieden, of een glimlach op het gezicht van de lezer brengen. Oftewel: het clubgevoel bevestigen. Niet alleen de clubkassa moet er beter van worden, ik wil met de gesponsorde blogs ook de lezers iets bieden. En dat kan heel breed zijn: van een stok achter de deur om weer te gaan hardlopen (met Optimel) tot een aanbod om een dag mij als taxi-chauffeur te mogen gebruiken (Opel) of een kans om een mooie BH te winnen met hart-onder-de-riem-verhaal over veranderende borsten na je zwangerschap (Triumph).

Ik ben eigenlijk retetrots hoe de club na dit eerste jaar staat. Ik ben trots op de blogs van het bloggersteam. Ik ben trots op de weekmenu’s die ik er elke week weer uitpoep. Ik ben trots dat het me toch iedere keer weer lukt om grapjes te verzinnen, ook al ben ik soms bang dat ze op zijn. Ik ben er trots op dat het me lukt om de sponsors aan te trekken die passen bij de club. Ik ben er trots op dat dit nu echt mijn werk is. En ik ben mega-trots op jullie. Mijn trouwe clubleden. Trouwe lezers van onze blogs. Op jullie altijd positieve reacties en het onderlinge respect. Dankzij jullie blijft de club altijd een feelgood-club. Dankzij jullie blijf ik met heel mijn hart en ziel met heel veel plezier veel te veel uren per week aan deze club werken.

En wie jarig is trakteert en geeft een feest

Dit verhaal over de club is de aftrap van de feestweek. Want wie jarig is trakteert. En dat ga ik de hele week doen, op boeken en producten van mezelf en op mooie cadeaus van een aantal sponsors van de club. Vanaf morgen zet ik vijf dagen lang iedere ochtend om 7.30 uur een winactie online. In deze fotocollage licht ik alvast een tipje van de sluier op.