Pepijn is doorgelekt. Zijn slaapzak is nat, zijn pyjama is zo doorweekt dat de druppels eruit vallen als ik erin knijp en zelfs zijn bedje is niet droog gebleven.
Ik gooi de natte bende in een hoek van de badkamer en kijk ernaar. Dit kan ik natuurlijk niet met goed fatsoen twee dagen laten liggen, ik moet wassen. En ik weet niet hoe dat moet.
Mijn lief is chef was. Mijn lief is eigenlijk chef alles, maar vooral chef was. In de ruim negen jaar dat we samen zijn heb ik denk ik drie keer een was gedraaid. En met een was draaien bedoel ik dan de klep dichtdoen en op ‘start’ drukken, want de was en het wasmiddel zaten er dan al in. Had hij nog even geregeld voordat-ie wegging.
Nu niet. Tenminste, nu was het ook allemaal geregeld, er hoefde geen was gedaan te worden, maar de logistiek was niet berekend op een doorgelekt kind.
Ik denk aan de wasmachine in mijn oude studentenhuis. Die door mijn huisgenoot als volgt werd uitgelegd: “Je hebt verschillende standen en je moet altijd nummer 3 doen.” Dat kon ik wel. Op deze zitten veel meer knopjes. Knopjes waar je aan kunt draaien, knopjes die je kunt indrukken en er staan cijfers op. Mijn hersenen blokkeren van cijfers. De woorden kreukherstellend en centrifugeren doen me het zweet uitbreken. Ik schaam me dood. Ik ben 32, moeder van twee kinderen en ik weet niet hoe mijn wasmachine werkt. Ik durf mijn lief echt niet op te bellen, die zit met zijn familie in een huisje ergens en ik wil niet die persoon zijn die constant belt over dingen die ik eigenlijk zou moeten weten.
Op de wasmiddelverpakking zie ik een tabel met bevlekte onderbroeken en ik kan kiezen uit ‘zacht’, ‘gemiddeld’ en ‘hard’. Ik heb geen idee. Vroeger had ik zo’n bol waar ik lukraak wat blauw smurfensnot ingoot en daar werd het altijd schoon van. Ik doe gewoon één schep poeder en giet het in een van de vier vakken. Dat heb ik hem geloof ik ook wel eens zien doen. Ik draai een knop op 40 graden en de rest laat ik staan zoals het stond. Op hoop van zegen. Ik druk op ‘start’.
Het lukt.
Kind kan de was doen. En z’n moeder ook.
3 Reacties
[…] van lege wc-rollen kunt knutselen, ik kan niet heel de middag vrolijk meezingen met K3 en als ik de was moet sorteren doe ik de broeken bij de broeken en de shirts bij de shirts. Maar er is één ding […]
[…] in huishouden en moederschap. Over hoe verschrikkelijk de zwemles weer was, dat ik niet weet hoe de wasmachine werkt of het allemaal helemaal niet meer zie zitten en alleen nog maar kan huilen. Dit stukje gaat […]
[…] in koor. Van Sanne wist ik het eigenlijk ook wel. Zij schreef er vier jaar geleden zelfs een nogal grappig blog over. Maar dat het bij Miloe ook zo is verbaast me eigenlijk wel. “Ik kan niet organiseren […]