Elsbeth is oprichter van deze club, moeder van Keet (18) en Teun (12) en getrouwd met Henno. Na haar eerste vakantieweek mét man en kind, staat ze er in de tweede week alleen voor met zoon en camper. Lees hier hoe dat beviel.
Best stom dat hij niet mee wil, denk ik terwijl ik een steil Middeleeuws straatje inloop. Misschien had ik hem gewoon mee moeten nemen, pinpongen mijn gedachtes verder terwijl ik me vergaap aan het uitzicht over de Dordogne vanaf dit punt. Best wel chill zo in mijn eentje deze klim doen, is het volgende stemmetje dat me vergezeld op mijn wandeling naar Kasteel Beynac.
Mijn twaalfjarige en ik zijn sinds een week met zijn tweeën op stap in Frankrijk. Na een te gekke surfkampweek met zijn drietjes, verliet Henno ons tijdelijk om onze dochter Keet te ondersteunen bij een skateboardwedstrijd in California. Sindsdien brengen Teun en ik samen de tijd door. Nou ja samen. Eigenlijk zijn we nog weinig echt met zijn tweetjes geweest. De eerste drie nachten logeerden we bij vrienden die een fantastisch vakantiehuis hebben bij Villereal, daarna stonden we op camping La Paranthèse Les Ormes, waar we al regelmatig waren, en waar ik vijf minuten na aankomst al tegen bekenden opliep en binnen tien minuten aan de wijn zat. Na vier gezellige dagen op bekend terrein ging het toch kriebelen. Blijven we relaxed en veilig hier of verhuizen we toch nog een keer naar een nieuwe plek voor nieuwe avonturen? Ik vraag via Insta om campingtips en hak de knoop door. Kasteel Beynac it is. En daar gaan we weer met zijn tweeën.
Ik kan mijn geluk niet op als we aankomen.
Ik kan mijn geluk niet op als we aankomen. Een camping naast de Dordogne mét uitzicht op het Middeleeuwse bouwwerk. De puber is ook in zijn nopjes: er is een zwembad, er zijn trampolines. Het kasteel op afstand vindt hij cool. Voor de wandeling ernaartoe blijkt hij geen interesse te hebben.
Een tikje buiten adem sta ik inmiddels boven op de vesting. In de verte zie ik het zwembad van de camping. Aan de andere kant het kasteel van wat destijds de vijand was. Wat is het mooi hier. Ik word er stil van. Een stilte die ik na een druk surfkamp nog niet ervoer, de stilte die ik in deze week met veel fijn borrelgezelschap ook nog niet vond. Een stilte die heel even niet wordt opgevuld met verhalen over Minecraft en Object Shows. Eigenlijk kom ik hierboven voor het eerst echt aan mijn eigen gedachtes toe. Ik blijf nog even zitten. De puber daar beneden vermaakt zich ook wel zonder mij.
Zes weken ben ik deze zomer met de camper op pad. Aan het einde van de vakantie zal ook Keet aansluiten en heeft ze nog een wedstrijd in Vigo. Leuk om met onze reis te volgen? Dat kan via mijn persoonlijke instagram account!
Geen reacties