Mooie bloterik

“Mag ik even in jouw spiegel kijken?”
Pepijn staat in de badkamer poedelnaakt voor me met zijn handen eigenwijs in zijn zij. Net stond hij nog uitgebreid met zijn piemel te zwabberen en met zijn billen in de lucht te shaken.
“Tuurlijk,” zeg ik.
Hij rent naar de slaapkamer en doet de deur dicht om in de spiegel die daar achterop bevestigd is te kijken.
“Mooi!” hoor ik hem constateren. “Ik heb een mooie bloterik!”
Ik lach. “Kom maar hier met je mooie bloterik, je mag je pyjama aan.”

Lieve ligt al in bed. Net voor ik haar slaapkamer uit wil stappen, wil ze nog iets kwijt.
“Mama? Er zijn echt veel kinderen in de klas verliefd op mij. Jakob, Sam, Lola, Thijs en Charlotte. Veel hè?”
“Zeker, maar ik snap het wel, je bent ook zo leuk.”
“Ja. En mooi,” voegt ze toe.

Geen moment twijfelen ze. Ja, ze houden van tutten met glitters en lipgloss, maar ze zijn niet serieus bezig met of hun haar in model zit of dat ze een dikke kont hebben in die tutu. Ze zijn mooi.
Maar om de hoek naar groter worden staat een industrie te trappelen om het kapot te maken. Om ze te leren dat hun haren glanzender, hun lippen voller, hun heupen slanker, hun kaaklijn strakker en hun wimpers langer moeten.

Ik geniet zo van die lekkere blote billen in de zon, van hun gedartel en dat het ze niet uitmaakt dat ze de hele dag met kapotte knieën en een lik pindakaas op hun wang rondlopen.

Ik weet ook, opvoeden is voorleven. In het badkamerkastje heeft mijn lief één plankje met een bus deo. Ik heb de overige plankjes. Die staan vol met potten crème -hydraterende van twee verschillende merken en dag- en nachtcrème-, make-up, bodylotion, shampooflessen met stukken zeewier, spul voor m’n haar, parfum, scheergel, bodyscrub en bergen make-up. En deo. Direct naast de grote spiegel staat een klein bakje met een paar oorbellen en een pincet waarmee ik die paar hardnekkige zwarte haren uit m’n kin trek. Want ja, die heb ik en ik wil ze niet. De hele body positivity-beweging ten spijt.

Had ik mezelf mooier gevonden als mijn moeder iets minder hysterisch deed over een kilo te veel of een grijze haar? Mijn vader ownt zijn neushaar gewoon. En mijn lief ook, nu ik erover nadenk. Laten we hopen dat ze vooral veel naar hem kijken en dat ze zo zorgeloos blijven, zonder onzekerheid en mét make-up en glitters. Omdat dat het leven vrolijk maakt.