Anke’s zoon Sieger noemde zichzelf tot voor kort een meisjes-jongen. Sinds de start op de middelbare school is dit veranderd in non-binair. Ze blogt onder andere over hoe het is om een moeder van een kind met genderdysforie te zijn en zo mogen wij meekijken met hun bijzondere traject.
Voor de derde keer vandaag moet ik Siegers nieuwe look bewonderen. ‘Dit staat je ook weer enig!’ zeg ik tegen een stralend gezicht. Sieger is zo’n kind wat je een jute zak kan aandoen en dan nog ziet hij er leuk uit, dus hem telkens weer complimenteren met zijn verschillende stijlen is niet zo moeilijk.
Deze ochtend ging zijn haar eraf. En dan ook écht. 45 centimeter lang, bleek zijn staart te zijn. Een mooie donatie voor Stichting Haarwensen. Ik zag nadat het korte haar door de kapster vakkundig in model was gebracht, gelijk een jongens-boeven-gezicht verschijnen, maar hij ervaart het als een soft boy-kapsel en is dolgelukkig met het resultaat.
Ik ben echt opgelucht dat hij zo blij is met zijn nieuwe haar
Hij is nu al meerdere keren naar de badkamer geweest om de wax of gel uit zijn coupe te wassen, om er vervolgens een zelfde hoeveelheid in terug te doen, maar dan in een andere stijl.
Ik ben echt opgelucht dat hij zo blij is met zijn nieuwe haar. Want er was nogal wat voorbereiding aan vooraf gegaan. Een half jaar geleden werd het plan voor een nieuwe stijl al geboren, en stapsgewijs namen we de afgelopen maanden afscheid van jurkjes, rokjes, roze, glitters en eenhoorns. Alhoewel…de eenhoorns zijn toch een beetje gebleven. Volgens Sieger passen die namelijk prima bij zijn nieuwe, non-binaire ik.
De stap om ook afscheid te nemen van zijn prachtige, lange, blonde lokken werd meerdere keren uitgesteld. Eerst wilde hij nog even wachten, want het was toch wel zonde van al die jaren haargroei. Toen bleek dat hij in de groep acht-musical een ‘meisjes-rol’ had, die absoluut niet met korte haren uitgevoerd kon worden, dus moest er gewacht worden tot na de musical-uitvoering.
Toen het eenmaal zover was, voelde het toch erg spannend. ‘Denk je dat het leuk staat, mam?’ vraagt hij terwijl hij de foto van het kapsel dat hij heeft uitgezocht nog eens kritisch bekijkt. ‘Ik denk dat het je fantastisch staat!’ zeg ik vol overtuiging. Omdat hem alles staat, maak ik mij daar helemaal geen zorgen over. Ik voel alleen een lichte spanning omdat ik bang ben dat hij spijt zal krijgen. Zich over een paar dagen of weken bedenkt en tóch weer helemaal in rozeglittermeisjes-stijl door het leven wil. En daar ‘hoort’ lang haar bij. Iets wat Sieger ons zeven jaar geleden heel duidelijk wist te vertellen.
Ook het snapchatfilter twijfelt of het een jongens of meisjeskapsel is
Inmiddels is de badkamerspiegel ingeruild voor de telefoon. Ook het snapchatfilter twijfelt of het een jongens of meisjeskapsel is. Sieger laat de camera vanuit verschillende hoeken een Animé-filter creëren en afwisselend komt er een Anime-meisje of -jongen tevoorschijn. Hij is nu niet alleen blij, maar ook trots: ‘Nu weet ie écht niet of ik een jongen of een meisje ben, goed hè.’
Wie is Anke?
Anke is moeder van Hidde (2008), en Sieger (2011). Sinds zes jaar is Sieger een ‘meisje-jongen’ en over de uitdagingen en gekke situaties die het gezin met een kind met genderdysforie tegenkomt, blogt Anke voor ons. Sinds Hidde in de (pré)puberteit is beland, heeft Anke ook met hem af en toe heel wat te stellen. Anke heeft een eigen praktijk waarin zij ouders begeleidt, die te maken hebben met een kind met een pittig/temperamentvol karakter. Zij geeft onder andere de gratis online lezing: “liefdevol en relaxed reageren op het boze gedrag van je kind”. Kijk voor meer info of aanmelden op www.pentakelopvoedcoaching.nl/lezing-boos-kind
Geen reacties