2022 voor Elsbeth: overgangen

Traditiegetrouw sluiten we het jaar af met elke dag een terugblik op 2022 van steeds iemand anders uit ons bloggersteam. Vandaag blikt Elsbeth terug op het jaar.

‘Het was superleuk en ik heb een nieuwe vriend en hij heet Bauke.’ Ik heb mijn fiets even geparkeerd op de stoep om het telefoontje van mijn kersverse brugpieper aan te nemen. Hij had de eerste paar uur op zijn nieuwe school gehad. En ik was de hele ochtend in gedachten bij hem.

In groep acht was hij er al vrij duidelijk over naar welke middelbare school hij wilde. Naar de creatieve vmbo/havo bij ons in de stad. Hij moest er wel een portfolio voor maken, dat hij in februari tijdens de open lesmiddag moest laten zien. We kochten een mooie map, printten foto’s, teksten en tekeningen van hem uit en vulden de map met zijn creaties. Samen fietsten we op de bewuste dag die kant op.

Nergens is hij bang voor

‘Ben je zenuwachtig?’ vroeg ik. ‘Ik ben toch nooit ergens zenuwachtig voor mama,’ antwoordde hij. Nergens is hij bang voor. Nooit. Niet voor een drumoptreden, niet voor nieuwe mensen ontmoeten, niet voor een nieuwe school, niet voor schoolkamp.

Ik wel. Ik vond het maar wat spannend allemaal dit jaar. Gespannen zat ik op mijn kantoor te werken terwijl hij op de open les-middag zat. Ik checkte daarna continu mijn mail of hij een positief advies had op basis van zijn portofolio. En eenmaal aangenomen op zijn voorkeursschool maakte ik nogal een ding van het oefenen van de fietsroute.

Het was een jaar van de overgangen. Van de basisschool naar de middelbare voor hem. En van het schoolleven naar het vrije leven voor mijn eerstgeborene. Die niet alleen slaagde voor haar havo, maar ook nog eens 18 werd. Een nieuwe fase. Die omlijst werd met allemaal brieven van verschillende instanties, zoals van de zorgverzekering die vanaf dat moment niet meer bij ons was, de kinderbijslag die stopte en haar rekening die plotseling niet meer in onze ING-app verscheen.

Zo zat ik avonden op YouTube ‘Economie met Jos’ te kijken

Ik had mij voor 2022 ten doel gesteld mijn twee moppies goed door dit memorabele jaar te loodsen. De jongste te helpen bij het vinden van de juiste school en de oudste te steunen als ze me nodig had bij haar eindexamen. En zo ging ik met Teun naar open dagen en hielp ik hem met dat portfolio, en zat ik met Keet avonden op YouTube ‘Economie met Jos’ te kijken en probeerde ik de opgaven in de examenbundel te snappen terwijl mijn hoofd uit elkaar plofte en de cijfers voor mijn ogen dansten.

‘Geslaagd!’ riep ze me vanaf haar telefoon toe op 9 juni. Met een dikke lach op haar gezicht en de Portugese zee op de achtergrond. Ik was voor niets zenuwachtig geweest. Ze slaagde, na een zwakke start begin van het schooljaar, met prachtige eindresultaten. Ze reist sindsdien de wereld over met haar skateboard, stapt in haar eentje in vliegtuigen en leeft het leven. Teun is inmiddels helemaal thuis op zijn nieuwe school die hem past als een jas. En hij heeft dus een nieuwe vriend, Bauke. Het was een echt overgangsjaar. Maar eerlijk? Geloof dat dat vooral voor mij gold. En ik vrees dat die overgang voorlopig nog niet voorbij is, maar net is begonnen 😉.