Zwangere buik

Onze nieuwe blogger Maud is inmiddels 24 weken zwanger. Ze houdt ons wekelijks op de hoogte over hoe ze dat ervaart.

“Wat een geweldig nieuws! Geniet ervan. Ik weet zeker dat je snel na de bevalling je strakke body weer terugkrijgt.”

Vriendin A. was een van de eerste die ons babynieuws hoorde en dit was wat ze me direct erna appte. Hier hadden we het vaak met elkaar over gehad. De kinderwens groeide bij ons allebei, maar we zijn nu eenmaal ook sportieve types. Tijdens onze kletsavondjes fantaseerden we de laatste tijd dan ook naast baby’s vooral over hoe we na een zwangerschap zo snel mogelijk weer op gewicht konden komen: overdag hardlopend achter de kinderwagen, ’s avonds de vaders laten babysitten en dan samen weer verder sporten.

Hey, mijn kleintje moet groeien, dus die buik hoort erbij.

Maar nu wás ik zwanger en dacht ik: hey, mijn kleintje moet groeien, dus die buik hoort erbij. Ik antwoordde dus dat dat nu niet mijn eerste zorg meer was. Al was ik er zelf best verrast over dat ik nu zo radicaal anders dacht.

Naarmate de weken vorderden, zeiden steeds meer mensen “Waar is je buik dan?” en “Jij zwanger? Daar valt niks van te zien!” Stiekem was ik trots. Groeien kon nog altijd als ik straks over de helft was.

Met 22 weken ging ik op vakantie. Bij aankomst was er nog weinig te zien, maar bij het afscheid wenste het hotelpersoneel ons alle goeds voor de komende maanden. En dat kwam niet doordat wij zoveel over onze zwangerschap hadden verteld…

“Je bent goed gegroeid!” was het wat ik na terugkomst ineens hoorde. Op het werk, bij de schoonfamilie en bij de bandrepetitie. En ook vanavond in de spiegel kan ik er echt niet meer omheen: mijn buik is rond, in de spiegel zie ik een lichaam dat ik niet gelijk herken als het mijne. Ergens hoop ik dat vriendin A. toch gelijk heeft…