Lees, relatie

Nieuwe fase

Op de piano staat één geboortekaartje, naast de paar verjaardagskaarten die m’n dochter kreeg voor haar zevende verjaardag. Een aantal jaar geleden stonden er op het hoogtepunt wel vier kaartjes. Vier verse baby’s in één keer. We waren in de leeftijd beland waarop iedereen om ons heen kinderen kreeg. Allemaal vrolijk aangekondigd op met zorg uitgezochte kaartjes. ‘Vol blijdschap’, ‘trots zijn wij op…’, ‘daar is ze!’ Zulke teksten.

En ineens, zonder enige waarschuwing, belanden we van de roze wolken en geen vuiltje aan de lucht naar verscheuring en donderbuien. De echtscheidingen.

Er gaat niet negen maanden van tevoren een vrolijk Facebookbericht aan vooraf. Er komt geen minnaar reveal party. Er wordt geen single shower georganiseerd. En er staan geen echtscheidingskaartjes op de piano. ‘Vol verdriet’, ‘verslagen zijn wij’, ‘daar gaat ze.’

Ik praat met haar. Ik praat met hem. Ik vang kinderen op. Ik kijk mee naar huisjes. Ik bied het bed op zolder aan. We hebben het over hoe je dat eigenlijk doet, scheiden. Waar begin je? Waar zijn de leuke pinterestborden met afvinklijstjes? ‘Ik zou geloof ik googelen,’ zeg ik.

Het maakt me verdrietig. Vrienden met kinderen, mensen die me dierbaar zijn. Met wie ik nog zo lang gezamenlijk op had willen trekken. Samen door de basisschool, kampvuurtjes bouwen, lachen om onze kinderen die zo lang in de modder hebben zitten rollen dat mijn mobieltje als ik een foto van ze wil maken het filter ‘honden’ suggereert.
Het levert een scheur op in mijn beeld van hoe het zou moeten zijn, hoe het altijd zou moeten gaan. En wie zijn de volgende? Hoeveel verwijdering is er eigenlijk bij dat stel dat altijd zo lekker hun eigen gang gaat? Hoeveel ruzies en onmacht schuilen er in huiskamers die er op Instagram zo vredig uitzien?

Ik hou haar vast. Ik hou hem vast. Ik let op de kinderen. Die zo ongelooflijk dapper, flexibel en stevig zijn. Voor hen is er gewoon een nieuwe waarheid. Al had iedereen ze anders gegund. Hun ouders nog wel het meest.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter