Susan verhuisde in augustus 2019 naar New York met haar elf-jarige zoon en haar man. Ze blogt hier over hoe het hen vergaat in de city that never sleeps. Haar vorige blogs lees je hier.
What is the biggest academic challenge your child has faced? Ik staar naar de zin op mijn scherm. Het staat er echt. Op het aanmeldformulier voor de nieuwe school voor onze elfjarige zoon in New York. Welcome to America!
Onze zoektocht naar een nieuwe school begon met een zoektocht op Google: “school, new york, 6th grade” en er rolde een hele lijst aan scholen uit. Public, private, groot, enorm groot en heel klein. Met gratis schoollunch of niet, met een library of geen library, met een focus op sport of toch liever muziek en acteren klassen.
Elke school gaf ook een overzicht van de ‘afkomst’ van de leerlingen met percentage verdelingen van black, asian, hispanic, indian tot caucasian/white. Verder kon ik zien hoeveel kinderen op school onder de armoedegrens leven, hoe veilig de docenten de school vinden en hoe tevreden de ouders zijn. Nogal overweldigend, zeker vanachter een laptop in Nederland.
Ik stuurde wat mailtjes naar scholen, waarbij sommige scholen tot op heden nog helemaal niet hebben gereageerd. Of ik kreeg een antwoord dat ik me eerst maar moest vestigen in de stad en me dan kon melden via een Family Welcome Center. Nou, zo welkom voelde ik me ondertussen niet. Inmiddels begon ik wel te begrijpen dat ouders in New York consultants inschakelen om de juiste school te vinden en hun kinderen toegelaten te krijgen.
Ik vond onze eigen ‘consultant’: een kennis die jaren in de wijk had gewoond en hetzelfde proces al was doorgegaan. Een aantal scholen vielen al snel af. Daar kwamen we simpelweg niet meer tussen omdat we daar niet al vanaf de crèche op zaten. Daarnaast waren er ook een aantal hele, hele grote scholen (waaronder de oude school van rapper Jay-Z). Goede scholen (want Jay-Z schijnt mee te betalen), dat wel, maar voor een nieuw jongetje uit beschermd Nederland wat te heftig en overweldigend.
We kwamen uit bij een kleine school in de buurt. Een aantal jaar geleden opgericht door ouders en leerkrachten die een alternatief wilden op de vele grote scholen. Mijn vriend had gelukkig nog de kans om er een rondleiding te krijgen en was direct enthousiast.
Daarna volgde nog een eindeloze stroom aan nog meer formulieren.
En toen begon DE inschrijfprocedure. Met formulier één schreven we ons in in het landelijk inschrijfsysteem. Met formulier twee schreven we ons in in het systeem van de school. Daarna volgde nog een eindeloze stroom aan nog meer formulieren. Twee teacher recommendations van zijn huidige school, alle rapporten en toetsgegevens van zeven jaar basisschool. Een karakterbeschrijving als baby, peuter, kleuter en nu. Zijn gedrag op school, als kleuter, benedenbouwer, middenbouwer en nu. Zijn hobby’s en interesses. Een overzicht van zijn fysieke gezondheid, zijn vaccinaties en kinderziektes en hoe vaak hij oorontsteking heeft. Die laatste vond ik in de eindeloze stroom aan andere vragen nogal curieus.
En nu dus die vraag. Zijn grootste academische uitdaging? Ik heb de basisschool nooit zo gezien als academische uitdaging, maar nu moeten we toch iets bedenken. Dat ie al vroeg las? Die ene spreekbeurt over Japan? Of die muziekkring waarbij hij samen met zijn vriendje James Brown op piano en gitaar wilde spelen? Geen idee wat ze hier willen horen. Maar eigenlijk weet ik wel wat zijn grootste academische uitdaging dit jaar zal worden: verhuizen naar een ander land, naar een andere school, les krijgen in een andere taal en nieuwe vrienden maken. Zouden ze dat voldoende uitdaging vinden?
Geen reacties