Nieuw blog van onze ‘mystery blogger’. Ze is nu tien weken zwanger en vertelde het nieuws aan vrienden en familie. Hoe dat beviel, lees je hier!
‘Wat een geweldig nieuws, een klein groot wonder’
‘Ik had er al op gewed.’
‘Superleuk. Superleuk. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik vind het superleuk.’
Hoera. De reacties op ons grote nieuws zijn blij en positief. Tranen van familieleden, omhelzingen van vrienden. Omdat we over een jaar gaan trouwen, geven we als aankondiging een save the date kaart, maar met een geheel onverwachte datum. Soms krijgen we slechts een gezicht met grote vragende ogen, bij anderen valt het kwartje direct. We lachen. Wat zijn we blij dat we het nieuws eindelijk kunnen delen.
Ik heb echt te vaak gezegd ‘ik ben te druk om te borrelen, maar ik heb ‘s ochtends nog wel tijd voor een kop thee’, zelfs mijn wijde kleren verhullen het niet meer en een portie sushi afslaan omdat het ‘te warm is om rauwe vis te eten’? Het is gewoon tijd om te vertellen.
We beginnen de woensdag van het Hemelvaartweekend met de grote-nieuws-show-familie-tour. Elke dag vertellen we het opnieuw aan mensen. Broers, zussen, neefjes en nichtjes. Peettantes, ouders, vrienden. We ontmoeten iedereen en in mijn lichaam roept iets: houd me niet langer geheim.
Ik word op zaterdag wat ongemakkelijk wakker. Ik voel me – ondanks dat we nog niet getrouwd zijn – alsof ik op mijn eigen receptie sta te kijken naar iemand die honderden handen schudt. Het gaat te snel. Het is ‘ Hoera!’ en hop, we mogen naar de volgende. What was I thinking? Maar het is niet het aantal mensen dat aan me knaagt, want het is een blij gevoel om het nieuws te delen. Nee, elke keer als we het vertellen komen na de eerste reacties de gesprekken op gang. En die gesprekken overvallen me.
Als eerste wordt er besproken welk familielid wel en niet wil weten wat het geslacht is (serieus?), uiteraard dan hoe de bevalling zal gaan, dat iedereen vertrouwen in mijn gezondheid heeft (eeeeh, bedankt?), of ik heel dik zal worden of een beetje (dat zie ik zelf ook wel). Van ‘het zal wel niet gepland zijn’ tot aan ‘jeetje wat een goeie timing.’ Tot mijn verbazing hoor ik zelfs ‘je bent nu een zwangere vrouw, ik durf je bijna niet meer aan te raken.’ Iedereen zegt er iets over. Ik krijg te snel te veel onderwerpen op mijn bord, waar ik nog helemaal niet over na heb gedacht.
Het is ineens niet meer van ons alleen, maar van iedereen een beetje. Alsof je zodra je zwanger bent een collectief bezit bent geworden, krijg je niet alleen adviezen maar vooral meningen. Hoe blij ik ook ben om dit te delen en hoe ik ook geniet dat ik mijn buik kan laten zien en weer eerlijk ben over hoe ik me voel, het is even slikken. Mijn zwangerschap, mijn tempo. Ik bouw een klein muurtje deze week en ik denk maar aan de intentie, want ze bedoelen het allemaal goed. Dan laat ik gewoon dat wat ze zeggen, maar even links liggen.
Onze mystery blogger!
Dat je zwanger bent, vertel je natuurlijk pas als je zeker weet dat alles goed gaat. Terwijl in die eerste weken de behoefte om herkenning en informatie juist heel groot is. Alles is nieuw en spannend, maar daar kan je nog niet met iemand over praten. Onze mystery blogger is nu tien weken zwanger en blogt sinds vorige week anoniem, tot ze haar zwangerschap aan familie en vrienden verteld heeft én zeker weet dat de echo goed is gegaan. Volgende week stellen we haar voor! Haar vorige blog lees je hier.
Nieuw! De Relax Mama Zwangerschapskalender!
Vorige maand verscheen de Relax Mama Zwangerschapskalender. Een kalender met 42 hart onder de riemen, spreuken en plaatjes die ervoor zorgen dat je kunt blijven lachen om jezelf en je hormonen. Het kalendertje is nu verkrijgbaar en kost €14,99. Hij is te krijgen in de boek- en cadeauwinkels of hier online.
Alvast een inkijkje in de kalender? Kijk hier.
Geen reacties