Een week met zijn tweetjes

Terwijl mijn hoofd nog niet helemaal los is van mijn werk, kijk ik naar de mierenhoop van skatende kinderen onder mij. Ik sta in Skatepark Utrecht op het balkon en probeer Teun te spotten tussen de 55 kleine en iets grotere skaters op de baan. Het is de laatste dag van de Skateweek. Een soort skatekamp in de voorjaarsvakantie. Maar dan zonder slapen en alleen in de ochtenden.

Ik had het al weken in mijn hoofd dat hij dit misschien kon gaan doen. Want ik had een plan nodig voor de voorjaarsvakantie. Henno en Keet zouden traditiegetrouw een week samen naar Oostenrijk gaan om op veel te hoge snelheid van bergen af te speren. Een uitje dat ze al sinds Keet ook op een snowboard staat samen doen. En nu zat ik tegen die vakantie met alleen Teun thuis aan te hikken. Want ik had eigenlijk niet gekozen voor een week vakantie. Ik sta te trappelen om aan het boek te werken waar ik al anderhalf jaar mee bezig ben. Dat jaja, hoe ironisch, gaat over moederschap combineren met werk. 

En zo zag ik dus wat op tegen die vakantie. Vooral omdat de mogelijke speeldates die ik voor hem in gedachte had ook allemaal op vakantie waren. We zijn door de internationale skateboardenwedstrijden  van Keet natuurlijk wel vaker alleen thuis, maar dan gaat Teun naar school of is het maar een weekendje. We hebben het dan hartstikke gezellig samen, maar na zo’n weekend ben ik meestal ook wel toe aan wat ruimte voor mezelf, zonder het verbale behang van mijn overenthousiaste achtjarige.

Toen ik op het skatepark een poster zag hangen van de Skateweek leek dat een uitkomst. Een paar ochtenden skaten. Dan kon hij het een beetje leren, een paar ochtenden lol en beweging hebben en kon ik een paar uurtjes in mijn kantoor om de hoek van het skatepark werken aan mijn boek.

Maar ik durfde het hem niet te vragen. Teun had wel eens geroepen dat hij wilde leren skaten, maar ik had hem nog niet eerder kunnen betrappen op enig initiatief. Dus ik betwijfelde sterk of hij het wel echt wilde. Ik wist zeker dat als ik het hem zou vragen mijn twijfel, of mijn eigen angst, zou doorklinken. Dus ik stelde de vraag uit. En bleef maar hikken en opzien tegen. Gelukkig was daar last minute Keet. ‘Hé Teun, zou je het leuk vinden om in de vakantie mee te doen aan de skateweek?’ riep ze gelijk naar haar broertje toen ik toegaf dat ik aarzelde het hem te vragen. Zonder omhaal of voorzichtige introductie.

En nu is die voorjaarsvakantie waar ik zo tegenop zag bijna voorbij. Een vakantie waarin Teun vier ochtenden op het skatepark verbleef, ik een paar meter verderop een doorbraak had in mijn schrijfproces en we ’s middags naar de bios gingen (Gorky! Aanrader!), opa en oma opzochten, hij uren met de Lego speelde, we zelfs samen leuk winkelden en samen heel veel childe. ‘Ja leuk!’ had Teun eigenlijk gelijk gezegd toen Keet hem vroeg naar de Skateweek.

Ik loop de trap af het park in en zie hoe skatemeester Olaf van Skatedays Teun een skatediploma en stickerboek overhandigt. ‘Vond je het leuk Teun?’ vraagt hij. ‘Superleuk!’ zegt Teun uit de grond van zijn hart. Had ik hier nou zo moeilijk over gedaan?

De skateweek en andere vakantiecursussen

Voor mij bleek zo’n vakantiecursus een ideale manier om samen en toch ook een beetje individueel vakantie te vieren. Ik zag op Instagram ook foto’s voorbij komen van schaatscursussen met deze formule. Ik wil graag voor de volgende vakantie eens een paar van dit soort opties op een rij zetten (mocht je ideeën hebben dan hoor ik het graag!). Meer info over de Skateweek in Utrecht vind je hier.