Lees

Een klein leven

Onze single mom Lisa is moeder van een zoon van 9 en een dochter van 6. In haar terugblik op 2022 heb je al kunnen lezen dat ze het pittig heeft gehad. Hier een update hoe het nu met haar gaat.

Ik leef een klein leven.
Mijn grote leven ging gepaard met spontane nachtelijke ritjes naar Amsterdam met vriendinnen, zwetende festivals met iets te veel wijntjes en een fantastische baan met de nodige sensatie en uitdaging. Het ging gepaard met Tinder-chats tot diep in de nacht, waarna ik na een paar uur slaap de volgende ochtend moeiteloos mijn hardloopronde van tien kilometer voltooide.

Mijn grote leven is kwijt. Ik vind het wel weer ergens terug, maar ik ga eerst herstellen van deze angststoornis. En ergens weet ik ook niet zo zeker of ik mijn grote leven wel helemaal terug wil? Mijn grote leven ging gehaast langs me heen. Met een te hoge lat en een te laag zelfbeeld draafde de tijd maar door. Schouders eronder en vooral niet zeuren. Moet je kijken wat een leuk, groot leven ik heb! Mijn grote leven stopte door de angststoornis en ineens kwam er een klein leven voor in de plaats. Het kleine leven wat ik vervloekt heb, want ik wilde vooral mijn grote leven terug.

Het kleine leven wat ik inmiddels omarmd heb, en zelfs van mij durf te noemen.

Mijn kleine leven bestaat uit het maken van de lekkerste soepjes, iedere dag weer een andere. Wandelingen naar de brievenbus, elke dag een kaartje sturen naar iemand die me lief is en een stok achter de deur om überhaupt naar buiten te gaan. Ik word intens gelukkig van een klein gebakje en van kleine kusjes van mijn kleine mensjes. Van een nieuw dekbedovertrek en een bosje tulpen. Van een spelletjesavond met olijven en droge worst. Van een afhaalpizza en een klein laagje sneeuw buiten als ik ’s ochtends de gordijnen opendoe. Van mijn ouders, zus, vriend en hun te schattige baby bij elkaar op één hoopje te zien. Van oude mensen in een supermarkt die ik kan helpen omdat ik geen haast heb. Van een wandeling met mijn buurvrouw. Van berichtjes van lieve collega’s. Van grapjes. Vooral die van mezelf, want die blijven toch het leukst. Van een sinaasappel-gember thee in dat ene koffietentje, samen met mijn zus. Van gelukte tarte tatins en mislukte sneeuwmannen-cupcakes. Van een uurtje struinen door een kringloopwinkel, om daarna compleet overprikkeld op de bijrijdersstoel in slaap te vallen terwijl ik veilig weer thuis wordt gebracht. Van thuis. Waar een duizendstukjespuzzel op me wacht. Van die ene leuke thee-mok, en van zelfgemaakte humus. Van narcissen die ineens als verrassingen uit de grond komen en van mijn dansende kindjes met een discobal.

Ik word intens gelukkig van mijn kleine leven. Een klein, meestal fijn leven. Een klein, soms verrot leven.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

1 Reactie

  • Reageer Marieke 31 januari 2023 at 21:31

    Wat mooi zeg! Dank hiervoor🙏

  • Laat je reactie achter