Anke’s zoon Sieger is – naar eigen zeggen – een meisje-jongen. Hoe het is om een moeder van een kind met genderdysforie te zijn, daar blogt Anke voor ons over. Haar vorige blogs lees je hier.
Sieger en ik zitten samen in de auto. Hij zit voorin naast me, want zijn broer is niet mee. We kletsen over school. “Als ik later groot ben wil ik juf worden…… of meester……of juf.” Ik zie aan de frons op zijn voorhoofd dat hij in verwarring is over zijn eigen gedachten. Zijn beeld over het geslacht van zijn ‘toekomstige ik’ heeft duidelijk nog niet zo’n vaste vorm.
Ik wil hem graag van deze lastige gedachten verlossen. “Je wilt graag voor de klas staan als je later groot bent, of je dan juf of meester bent maakt niet uit toch?” Hij zucht opgelucht.
Toch ben ik ook nieuwsgierig hoe hij naar de toekomst kijkt. Los van zijn mogelijke beroepskeuze; wil hij inderdaad als vrouw door het leven, of ziet hij toch zichzelf in de toekomst als man? Ik vraag hem met de toon alsof het een alledaagse vraag is: “Als je later groot bent, zou je dan een vrouw willen zijn, of toch liever een man blijven?”
Hij denkt even na. “Als ik later groot ben wil ik een man zijn, want ik wil trouwen met Sara (zijn beste vriendin) en vijf kinderen en dan ben ik de vader. Dan moet ik dus een man blijven.” Ik knik bevestigend en lach inwendig. Vijf kinderen!
Alsof hij het gevoel heeft dat hij mij nog niet genoeg overtuigd heeft, zegt hij: “Want om vader te zijn heb je toch een piemel nodig? En ik wil mijn piemel wel houden, want dat vind ik ook wel heel handig met plassen!”
Ik moet hardop lachen om deze kinderlogica en alles lijkt meteen makkelijker. Toch wringt het nog een beetje. Want als dit is hoe hij de toekomst ziet, waarom maakt hij het leven voor zichzelf (en ons) dan nu zo’n stuk ingewikkelder? Terwijl ik de auto parkeer, schud ik gedachte van mij af. Hoeveel waarde heeft het toekomstbeeld van een zevenjarige? Hij wordt vast geen juf/meester en die vijf kinderen…. dat lijkt mij helemaal wat onwaarschijnlijk. We zien wel wat de toekomst brengt. Voor nu laat ik mij graag nog veel vaker verrassen door zijn kinderlogica.
Geen reacties