Wat lezen wij deze zomer?

Het is inmiddels traditie: het jaarlijkse wat-lezen-wij-deze-zomer-blog! Er is een superleuk en gevarieerd lijstje uit gekomen, waar ikzelf al een paar tips van heb overgenomen. Ik hoop dat het jullie ook kan inspireren! Ik wens jullie een fijne zomer en hopelijk de rust om minstens één goed boek te lezen!

Elsbeth leest: Binnen de lijntjes

Ik ga dit moment gebruiken om schaamteloos reclame maken voor het boek Binnen de lijntjes. Het is een feelgood roman van Mireile Versteeg: een nieuwe Nederlandse feelgood auteur en… mijn kantoorgenoot. Mireille werkt in het dagelijks leven als artiestenmanager maar besloot twee jaar geleden dat haar droom – een boek schrijven – maar eens werkelijkheid moest worden. Ze stond vervolgens elke dag om zes uur op en schreef aan haar boek tot haar kinderen wakker werden. Ze stuurde haar manuscript op en zie hier het resultaat. Haar boek over alleenstaande moeder Loes, die écht geen zin heeft in een nieuwe relatie (zeker niet als het hele schoolplein kan meegenieten), is vanaf 9 augustus te krijgen. Je kunt hem alvast bestellen hoor 🙂

Elsbeth las al: Misschien moet je iets lager mikken

Dit boek heb ik al gelezen, maar vind ik zeker een aanrader voor deze zomer. In Misschien moet je iets lager mikken beschrijft Milio van de Kamp hoe hij opgroeit in een huis waar regelmatig geen licht of warm water is en in een buurt waar criminaliteit aan de orde van de dag is. Je leest hoe hij op het vmbo te horen kreeg dat hij ‘misschien wat lager moest mikken’, als hij bepaalde dromen uitte, en hoe hij er uiteindelijk toch in slaagt de universiteit te bereiken. Ik vond het echt leerzaam, boeiend en confronterend om te lezen waar hij allemaal tegenaan is gelopen en wat hij allemaal heeft moeten overwinnen om te komen waar hij nu is. Hij geeft een inkijk in een wereld die om de hoek ligt, en die voor mij toch zo ver weg lijkt. Het laat pijnlijk goed zien wat het betekent als je aan de andere kant van de kloof wordt geboren (eerder schreef ik over ‘onze kant’ van de kloof dit blog).

Sanne leest: Tussentijds 

Sanne: ‘Het boek Tussentijds stond op de shortlist van de Libris Literatuurprijs. Anjet Daanje won ‘m, maar ik hoor over dit boek ook een hoop positieve geluiden. In dit boek reist een vader met zijn zoontje met de trein door een gebied reist dat geteisterd wordt door overstromingen. Het gaat onder andere over ouderschap en klimaatverandering. De begeleidende tekst zegt dat het een boek is over ‘wat kan komen en wat had kunnen zijn, over angst en hoop’. Dat spreekt me erg aan. Ik ben erg benieuwd naar het boek!’

Natanja leest: Ga als een rivier

Natanja: ‘Ik ben van plan heeeeeel veel te gaan lezen deze zomer en ik start met Ga als een rivier. De advertenties voor dat boek kom ik werkelijk overal tegen. Blijkbaar ben ik dus de doelgroep! Nog beter dan ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ is de verkoopslogan. Het rivierkreeften-boek vond ik best heel fijn, dus ik verwacht opnieuw een goed verhaal dat je even in een andere wereld plaatst. Zoals goede boeken horen te doen! 

En Natanja las al: De mooiste tijd van ons leven

Eerder las ik het boek De mooiste tijd van ons leven van Claire Lombardo. Ook echt een aanrader. Het gaat over de levens van vier volwassen zussen of dochters, en het huwelijk van hun ouders. Het is maar net vanuit welk perspectief het wordt belicht. De manier waarop hun levens met elkaar zijn verweven, en de worstelingen die ieder van hen op geheel eigen wijze door moet gaan, wordt erg mooi verteld. Fijne dikke pil!’

Michelle las: We hebben het over je gehad

Michelle: ‘Waarom zíjn mensen zo? Dacht ik op elke bladzijde van We hebben het over je gehad van Stéphanie Hoogenberk. Maar naast verbazing voelde ik ook veel herkenning, en ik denk velen met mij. Stéphanie, die je misschien wel kent van de podcast ‘De Shitshow’, beschrijft op een hilarisch eerlijke manier haar verschillende (ex)vriendschappen. Van een vreselijk ontgroeningsverhaal, ongeschreven regels binnen vriendinnengroepen en dat je niet zomaar met elke vriend of vriendin op vakantie kan gaan. De verhalen zijn lekker smeuïg geschreven, en naast dat ik vaak hardop moest lachen voelde ik ook vaak ontroering voor de rol van Stéphanie én haar ouders in het verhaal.’

Willemijn las al: De omwenteling

Willemijn: ‘Het is dat ik ‘m al uit heb, anders stond het boek De omwenteling van Suzanna Jansen absoluut bovenaan mijn lijstje. Ik heb dit boek zowel aan mijn moeder als schoonmoeder cadeau gegeven, en zij waren net als ik enorm onder de indruk. Aan de hand van het leven van haar moeder, haar oudere zus en zichzelf laat de schrijfster zien hoezeer het leven van de Nederlandse vrouw veranderd is in de afgelopen 100 jaar. Ik werd er af en toe ook echt boos van. Je realiseert je zo goed hoe kort ons leven er eigenlijk uitziet zoals dat het nu doet. Dat wat we nu als vanzelfsprekend beschouwen, 20 jaar geleden bepaald geen gemeengoed was. Een boek waardoor je eerdere generaties, je moeder, je oma, nog beter gaat begrijpen.

Willemijn gaat lezen: Jaguarman

Een boek waar ik enorm naar uitkijk om te lezen is Jaguarman van schrijver Raoul de Jong. Liefst kies ik goedgeschreven, verhalend boeken waar je als lezer aan de hand van een kleine, persoonlijke geschiedenis meer zicht krijgt op het grotere geheel. Wat ik uit de flaptekst opmaak is dat het gaat over de relatie van de auteur met zijn Surinaamse vader, die hij pas op zijn 28e ontmoet. Maar het is ook een zoektocht naar zijn roots, een duik in de geschiedenis van deze voormalig Nederlandse kolonie en het slavernijverleden. Kortom: heel benieuwd!’

Lisa las: Het wordt spectaculair

Lisa: ‘Laat je deze zomer meeslepen door dit boek. Ik las het binnen twee dagen uit, kon er niet mee stoppen, sleurde het mee naar de wc en op elk vrij minuutje in het drukke-moeder-bestaan trok ik dit boek uit mijn tas, omdat ik té nieuwsgierig was naar de ontwikkeling van de liefde tussen de twee personages uit dit boek. Voor mij is dit één van de mooiste boeken ooit, en ik geef het daarom ook aan iedereen cadeau met verjaardagen. De titel liegt niet. Ik las met tranen over mijn wangen de laatste bladzijdes.’

Marloes las: Atlas

Marloes: ‘In mei kwam het langverwachte laatste deel van de Zeven Zussen-reeks uit. Ik had met mezelf afgesproken dat ik het boek zou “bewaren” tot de vakantie, maar toen het eenmaal uitkwam, kon ik mezelf niet bedwingen. Ik was zó benieuwd naar de ontknoping dat ik direct ben gaan lezen. En ik ben niet teleurgesteld! Werkelijk alle vragen die ik had na het lezen van de eerste zeven boeken, zijn beantwoord. In de reeks volgen we in ieder deel een van de geadopteerde zussen d’Aplièse. Na het overlijden van hun adoptievader ontvangen de zussen van hem allemaal een aanwijzing en de coördinaten van hun herkomst. Wat volgt zijn zeven prachtige historische romans. In het laatste deel lees je het verhaal van Pa Salt. Wat bracht hem tot de adoptie van zeven meisjes? En wat is er nu echt gebeurd rondom zijn overlijden? Ondanks de forse omvang van het boek – ruim 700- pagina’s, had ik het in een paar dagen uit. En daarom is Atlas voor mij hét boek van de zomer van 2023!’

Frauke leest: Macht der gewoonte

Frauke: ‘Ik ben niet iemand die snel aan zelfhulpboeken zal beginnen. Ik lees liever fictie op vakantie. Thrillers enScandinavische politieromans. Maar Macht der gewoonte staat wel op mijn verlanglijstje deze zomer.  Charles Duhigg legt in het boek uit hoe gewoontes zich voltrekken (in drie stappen), hoe handig ze zijn (eens een actie een gewoonte is geworden, vergt die veel minder energie van je) en hoe je, eens je begrijpt hoe een gewoonte werkt, een vervelende of ongewilde gewoonte kan omzetten in een goede gewoonte. En daar heb ik wel oren naar. Een voorbeeld uit mijn leven gegrepen: als mijn hoofd te vol zit, surf ik automatisch naar Facebook en begin ik eindeloos te scrollen. Zo krijg ik wel een leeg hoofd, maar heb ik nadien evengoed het gevoel dat ik mijn tijd wat heb verprutst. Ik ga dus deze zomer het boek van Duhigg lezen en proberen een nieuwe gewoonte te koppelen aan het doel ‘mijn hoofd leegmaken’. Sporten bijvoorbeeld, of wandelen. Ik laat jullie weten of me dat lukte. 

Krissie leest: Meester Leonie, het leven van een strafrechtadvocaat

Krissie: ‘Het klinkt niet echt als relaxte zomerlectuur: een boek over een strafrechtadvocate die verdachten van de gruwelijkste misdaden verdedigt. Toch zie ik mezelf al helemaal zitten in de achtertuin van ons vakantiehuisje in Duitsland, met het boek Meester Leonie, het leven van een strafrechtadvocaat in mijn ene hand en een koel drankje in mijn andere. Die verkoeling zal ik hard nodig hebben, want dit boek lijkt me super spannend. Van gestalkt worden door de partner van een cliënt tot bijstand verlenen aan een vrouw die haar agressieve man heeft doodgeslagen met een hamer: meester Leonie schrijft erover. Door het lezen van haar boek leer je de wereld van het strafrecht kennen. En dat is dus precies wat ik zo fijn vind aan vakantie vieren: mezelf even helemaal onderdompelen in een andere realiteit. Daar gaat dit boek me bij helpen, ik weet het zeker!’

Ingelise leest: Phoenix

Ingelise: ‘Op mijn vakantie-leeslijst staat altijd wel een lekkere dikke historische roman of verhalende non-fictie. Ik ben gek op geschiedenis, vooral als er een mooi persoonlijk verhaal achter zit. Onlangs luisterde ik naar de podcast De ramp met de Phoenix (aanrader!), waarin een journaliste op zoek gaat naar sporen van familieleden die omkwamen bij een tragisch bootongeluk in 1847 op Lake Michigan in de VS. Meer dan 150 mannen, vrouwen en kinderen, voornamelijk Nederlandse gezinnen op zoek naar een nieuw leven, kwamen daarbij om het leven. De roman Phoenix gaat over de jongen Abel Sikkink die als enige de ramp overleeft. En gelukkig blijft het niet bij één boek, het wordt een trilogie. Dus als ik van de rest van het gezin nog wat langer mag blijven zitten in de strand- of campingstoel dan begin ik ook aan deel twee dat dit voorjaar uitkwam: Kalle.’

Nannette leest: Als dan

Nannette: ‘Deze zomer lees ik Als, dan – een logische roman van Janneke de Bijl. Door haar voorstellingen en columns ken ik haar als slimme en grappige comedian, dus nu zij een roman heeft geschreven ben ik heel benieuwd. Het boek gaat over Eefje, een filosofiestudent, die na de dood van haar vader de grip op haar leven probeert terug te krijgen. Als haar vriend Sjoerd wat afstand van haar wil nemen zet ze alles in wat ze in huis heeft om dit tegen te houden: de lessen uit de logica en argumentatie tijdens haar studie, én de lessen die ze leert op de hondenschool. Waarom ook niet. Het boek wordt aangeprezen als een ontroerende en tragikomsiche roman en dat geloof ik meteen. In haar comedy schuwt de Bijl de donkere kanten van het leven ook niet. Ze weet juist daar de humor te vinden, zodat het allemaal wat lichter wordt. Vast een glimpje van haar werk zien? Check haar blog! Een citaat van een van haar laatste blogs: “Dat ik het haat om mijn boek te moeten promoten. Dat het gewoon al zo mooi is, dat die mensen blij moeten zijn als ze het hebben gevonden. Het is een parel waar ze zelf naar op zoek moeten willen. Dat ik nu maar even ga ontbijten.”