Voor jezelf kiezen

‘Dan stap je toch gewoon uit de WhatsApp-groep?’
Ik kijk mijn man verbijsterd aan.
De woorden ’toch’ en ‘gewoon’ maken me wanhopig. Alsof je het zo maar even doet: een vriendschap verbreken met zeven vriendinnen.

We kennen elkaar al vanaf onze studententijd. Net twintig waren we toen. We volgden allemaal dezelfde opleiding die we om en nabij allemaal rond 2000 afrondden. Een paar hadden er toen al verkering en anderen waren nog vrijgezel. We zaten samen in de kroeg, veel te lang, en dronken veel te veel bier, zoenden met mannen die niet onze vriendjes waren, huilden hard en hartstochtelijk als het leven even niet ging zoals bedacht. We deelden verhalen van vroeger en durfden ook steeds vaker naar de toekomst te kijken. We werden verliefd, allemáál uiteindelijk, en sommigen van ons trouwden, en ja, we werden moeder. Alle acht werden we moeder. De een wat eerder of wat makkelijker dan de ander, maar uiteindelijk kregen we met z’n allen maar liefst zestien kinderen, waarvan de oudste alweer achttien is. Toen de tijd van oneindige kroegentochten voorbij was, gingen we vaker uit eten, en weekendjes weg, naar Norg bijvoorbeeld, of naar Berlijn. We maakten elkaar gek tijdens nachtelijke wandelingen, raakten verdwaald in het bos, maakten restauranthouders wanhopig omdat we vaak zo luidrustig waren en altijd tot de laatste ronde bleven.

Ondanks dat, bekroop me steeds vaker het gevoel dat de groep me niet meer paste. Dat ik mijn verhaal niet kwijt kon, dat ik me niet op mijn gemak voelde. Dat mijn grapjes niet uit de verf kwamen, of ik niet snapte waarom zij zo hard moesten lachen en ik niet. Ik realiseerde me steeds vaker dat ik wél heel blij werd van één op één contact, maar dat ik me in de groep vaak onzeker voelde. Ik besprak het met een paar vriendinnen die ik ook weleens apart zag en die overtuigden me ervan dat ik bij de groep hoorde en dat ze het jammer zouden vinden als ik niet meer mee zou gaan. Ik genoot er ook echt van als we door het heuvellandschap van Limburg liepen en neerstreken bij café Het Hijgend Hert en stiekem sigaretjes rookten omdat we dat thuis eigenlijk niet meer deden. Maar het onderbuikgevoel bleef.

Wat ik ermee moest wist ik niet, en alles wat ik bedacht, durfde ik niet. Gewoon de WhatsApp-groep verlaten was ondenkbaar. Na heel lang wikken en uitstellen, schreef ik uiteindelijk een brief. Koos ik mijn woorden zorgvuldig. Met de tranen over mijn wangen. Want afscheid nemen is nooit makkelijk. Maar ik deed het. Voor mezelf. Voor mijn kinderen. Om te laten zien dat het goed is om voor jezelf te kiezen. Dat het belangrijk is om jezelf af te vragen: word ik hier blij van? Wil ik dit wel? En als het antwoord dan nee is, daar naar te handelen.

Ik word dit jaar 44. ‘Practice what you preach,’ zei een vriend laatst.
En dat heb ik toch maar gewoon even gedaan.

Over dit onderwerp praten we ook in de Mom You Can-Podcast!

In het boek Mom You Can staan 9 succesfactoren voor meer geluk in werk en moederschap. De laatste succesfactor heeft te maken met een energieke omgeving. Want als je energie uit je omgeving haalt, helpt dat je in alles. Oók in het moederschap. Als je merkt dat er te veel energie wegvloeit op een bepaalde plek in je leven, is het de moeite waard om die plek eens onder de loep te nemen en om te beslissen wat jij zelf kunt doen om dat lek te dichten. Daarover dus meer in het boek, én in de laatste aflevering van de Mom You Can-podcast, waarin Elsbeth over dit onderwerp spreekt met co-host Miloe van Beek en gast Mary-Jo de Leeuw.

Luister nu de Mom You Can-podcast via de player op deze site, of via Spotify, via je apple podcast speler of op je android via deze app.

Mom You Can – het boek

Of lees alles over dit onderwerp in het boek Mom You Can. ‘Creëer een energieke omgeving (laat het niet lekken)’ is de 8e succesfactor. Het boek kost €20,00 en is online hier te bestellen (zonder verzendkosten!). Wil je de eerste hoofdstukken alvast lezen? Kijk dan hier voor het voorproefje.

Wil je meer blogs lezen over de succesfactoren? Die vind je hier.