Voor alles

Sanne is moeder van Lieve en Pepijn. En ze is ook nog een dochter…

Mooi moedertje,

Moederdag hoeft voor jou niet zo nodig. Je hebt jarenlang onze beplakte theedoosjes en gefimokleide oorbellen dankbaar in ontvangst genomen. Of de allerlekkerste boterham ter wereld, zoals ik me die als kind kon voorstellen: een boterham belegd met jam én hagelslag én vruchtenhagel én poedersuiker. Je nam een hapje, stootte een verrukt ‘mmmm!’ uit en zei dan dat je straks van de rest ging genieten.

Zodra de jongste van je vier dochters van de basisschool ging en er geen versierde zeepjes of geborduurde washandjes meer mee naar huis werden gegeven, stopte je ermee. Moederdag was maar commercieel allemaal. ‘Als het hartstikke lekker weer is, moet je lekker op een terras gaan zitten. Voel je vooral niet verplicht.’
Als puber en jongvolwassene heb ik die boodschap goed opgeslagen. En daarna volgde er dus niks meer. Want, zo legde ik ook aan anderen uit, je moeder laten weten hoeveel ze voor je betekent, kan ook op een andere dag dan moederdag.

De laatste tijd ben ik zulke dagen gaan herwaarderen. Je hoeft geen rozen te kopen op Valentijnsdag, maar als je het op álle andere dagen ook niet doet, gebruik dan die dag maar. Dus daarom wil ik deze Moederdag graag gebruiken om je te bedanken voor alles.

Voor alle nachten dat je met me op je arm hebt rondgelopen. Ik weet nu hoe zwaar dat is.
Voor alle keren dat je me naar school bracht. Ook soms toen ik allang zelf naar school fietste, maar het zo keihard regende.
Voor alle vlechten die je iedere ochtend in mijn lange haar maakte.
Voor alle ritjes naar zwemles, balletles, pianoles en toneelles.
Voor de veertien fotoboeken die je zo zorgvuldig bijgehouden hebt.
Voor alle keren dat je in mijn puberteit zei: ‘Nou, als ik een jongen van jouw leeftijd was, dan wist ik het wel!’, wat ik superstom vond, maar die toch fijn waren om te horen.
Voor het tot ver na bedtijd met mij zwoegen op een boekverslag, omdat ik weer eens tot het laatste moment had gewacht. 
Voor het verhuizen van alle spullen naar mijn eerste kamer en dat alles in jouw grote auto paste.
Voor alle keren dat je bij me op visite kwam toen ik op mezelf woonde en je gehurkt op mijn matras je thee dronk en deed alsof je alle viezigheid niet zag.
Voor de keer dat je op mijn verjaardag onverwachts in het restaurant zat waar ik werkte en je fooi gaf terwijl ik van schrik rode wijn over je witte broek had gegooid.
Voor alles wat ik van je geleerd heb: van borduren tot inparkeren en kruiden knippen in een glas.
Voor hoe blij je was toen je eerste kleinkind eraan kwam en voor mijn eerste rompertje met lieveheersbeestjes dat je had bewaard.
Voor de fantastische quiz die je tijdens mijn babyshower gaf met vragen uit een heel oud boekje over moederschap over na hoeveel dagen ik weer mocht handwerken na de bevalling.
Voor al je bewonderende en trotse blikken. Vanuit de zaal bij een uitvoering, vanaf de andere kant van de kamer of als je me aan vrienden voorstelde.
Voor alle keren dat je met mijn kinderen naar zwemles bent gegaan.
Voor alle raad en het luisterend oor en dat jij mijn temperament altijd begrijpt, omdat ik dat van jou heb.
Voor het zijn van een groot voorbeeld, omdat het kan: een carrière hebben en moeder zijn.
Voor er altijd zijn.

Dank je wel, lieve moeder. Het is Moederdag en ik heb deze woorden voor je geknutseld. Ik hoop dat je er blij mee bent. Ik ben in ieder geval heel blij met jou.