Streeploos

Marloes is moeder van Willem (8 jaar) en Guusje (6 jaar), en sinds kort zij-instromer op een basisschool. Ze blogt over haar rommelige en drukke leven.

Er is een nieuw lid in ons gezin. Hij is 4,5 meter lang, glimt in het zonlicht en laat de buren jaloers naar onze ramen kijken. Nee, ik heb het niet over een cabrio of een extreem lange tuinman, maar over onze supersonische telescopische waterborstel. Ja echt. Zeg dat eens hardop. Telescopische. Waterborstel.

Sinds onze verbouwing in oktober hebben we een prachtige glazen pui over de hele breedte van ons huis. Wat een licht. Wat een ruimte. Wat een uitzicht op… vette kinderhandjes, modderige kattenpootjes en vlekken waarvan ik niet wil weten hoe ze zijn ontstaan. En dus besloot mijn man dat het tijd was voor actie. Hij schafte hét wapen aan. Het soort gadget dat ergens op het randje balanceert tussen ‘klusjesman’ en ‘midlifecrisis in wording’.

Zo’n apparaat verrijkt je leven

Je sluit dat ding aan op de kraan, doet er een beetje ruitenwissermiddel bij (ja, dat dus), en dan ga je los. Met een reikwijdte van bijna vijf meter ontpopte hij zich tot een soort ramenlap-Rambo. Hij miste alleen de bandana nog.

En eerlijk? Ik vond het fantastisch. Terwijl hij de ramen een beurt gaf, stuurde ik trots video’s rond. ‘Moet je nu eens kijken wat wij hebben! We zijn zó gelukkig met deze aanwinst!’ Vriendinnen reageerden, dit moesten zij ook hebben. ‘Ja’, antwoordde ik, ‘zo’n apparaat verrijkt je leven’.

Hippe Marloes van halverwege de twintig zou nu haar ogen hebben gerold tot ze vastzaten. Omdat ik nu intens geniet van een streeploze ruit. Of van naar bed gaan om negen uur met een goed boek. Of van de zaterdagkrant, in stilte lezen met een kop koffie. Of van een koelkast die weer glanst, omdat ik de groentela eens in het kwartaal daadwerkelijk schoonmaak in plaats van alleen ‘even afspoel’.

Er zijn momenten dat ik denk: is dit het dan? Is dit het begin van mijn midlife? Maar dan kijk ik naar buiten, zie de zon door mijn blinkende ramen schijnen en denk ik: ja. Sterker nog: ik zit er al midden in. En wat is het heerlijk hier.