Slissen

Marloes is moeder van Willem (7 jaar) en Guusje (5 jaar) en blogt over haar rommelige en drukke leven.

Guusje zit op haar praatstoel tijdens het eten. Ze hebben een nieuw thema in de klas, ze mocht de juf helpen met stickers van het raam krabben, Fenna had nieuwe schoenen. Haar broer wil ook wat zeggen, maar het mag niet, hij komt er niet tussen. Ik leg een hand op zijn arm, ik heb je gehoord. Maar ondertussen blijf ik kijken naar mijn dochter. Er is iets met haar. Er is íets, ja echt, maar ik kan het niet plaatsen.

Ze ratelt nog even door. Over de huishoek, gevallen met buitenspelen, kijk daar zit een schram, gebeurd tijdens het fietsen. ‘Oh mijn god!’ Het is eruit voordat ik het door heb. ‘Guus! Je slist niet meer? Hoe kán dit?’ Geïrriteerd kijkt ze me aan. Met perfect sissende s’jes wijst ze me terecht. ‘Je mag niet door me heen praten, dat is onze afspraak.’ Ze heeft gelijk, maar voor deze ene keer schuif ik mijn eigen regels aan de kant.

Na een diepe zucht en een lichte eye-roll doet ze wat ik zeg

‘Zeg je naam eens, en die van mij, zeg eens school, soep, salade?’ Na een diepe zucht en een lichte eye-roll doet ze wat ik zeg. Foutloos. De tong blijft binnenboord en ik hoor nergens meer het vertrouwde gelispel waar een logopedist op aan zou slaan. Nu komt mijn zoon ook op gang. ‘Zeg eens plas, zeg eens pis, zeg eens schijt!’ Zelfs giechelend en gillend komen de letters foutloos haar kleutermond uit.

‘Is toch raar’, zeg ik later tegen mijn man, ‘gek dat het zomaar opeens weg is’. We bekijken samen een filmpje van een maand geleden waarin je duidelijk hoort én ziet hoe mijn dochter haar tong verkeerd gebruikt. ‘Ach popsie’, mompelt hij. Meer zeggen is niet nodig. Ze is weer een stukje groter.

‘Oooh ze is nu zeker eindelijk helemaal van haar speen af’, appt een vriendin later die avond. Dat was bij mijn dochter ook zo, ging haar mondmotoriek van vooruit en ging ze haar tong beter gebruiken’. Ik visualiseer mijn diep slapende dochter vlak boven mijn hoofd. ‘Ben je mal’, app ik terug, ‘dat ding is heilig voor die meid!’ En nu ik weet dat we niet meer voor logopedie hoeven te sparen, hebben we wat extra geld achter de hand voor de orthodontist.