Lees

Over grenzen en structuur en zo

Schoolvakanties. Even geen stress in de ochtend. Geen gehaast, geen zes keer ‘kom-je-uit-bed-en-waar-is-je-broodbak’ naar de puber en ‘schiet-nou-eens-op-nee-dat-kan-straks-ook-anders-komen-we-te-laat’ naar de zesjarige en de eerste koffie van de dag in bed. Iedere schoolvakantie begin ik met goede moed. Want wat is nou fijner dan de tijd voor elkaar hebben en rustig aan kunnen doen. Maar na iedere vakantie – of die nou één, twee of zes weken duurt – ben ik opgelucht als de eerste schooldag weer is aangebroken. Want hoe stom ik het ook vind, de schoolvakanties geven me onrust. Ze halen me uit mijn ritme. En dat dat zo is, dat vind ik dan ook weer achterlijk van mezelf. Dus bovenop die onrust komen dan ook nog fijn wat niet al te vriendelijke oordelen over mezelf.

Het ergste is dat ik dit probleem volledig aan mezelf te danken heb. Want ik wil en moet van alles van mezelf tijdens vakanties: nog dat blog schrijven over het boek van Ionica Smeets, de spullen voor de belastingaangifte verzamelen, naar de bioscoop met Teun, die ene vriendin die ik veel te lang niet heb gezien bezoeken en toch dat telefoontje van die klant aannemen. In plaats van van tevoren duidelijke afspraken te maken over wanneer ik werk en wanneer ik volop moeder ben, tuimel ik van de ene in de andere rol en laat ik de boel vrolijk door elkaar lopen. Ik ben er na jaren ervaring nog steeds niet goed in om mijn eigen grenzen aan te geven. Dus ben ik moeder, partner, ondernemer, vriendin, dochter, blogger en tekstschrijver op één en hetzelfde moment.

Ook al loop ik hier al jaren tegenaan, de afgelopen Kerstvakantie bewees maar weer hoe hardleers ik ben. Tussen alle kerstperikelen door hadden Eva Bronsveld en ik bedacht dat het nog wel leuk was om een Relax-Mama-Kerst-Challenge te doen. Ons nieuwe boek ‘Samen spelen, wat nou delen’ was net uit, dus hoe leuk zou het zijn om hier in de Kerstvakantie volop aandacht aan te geven? Kleine moeite, groot plezier. Althans, dat was het idee. Oja en dan moest ook het weekmenu nog af. En had ik nog een hele toffe Licor43-winactie op de planning staan. En zo sloot ik 2016 lekker chaotisch af en zat ik de dag dat de kinderen weer op school zaten compleet opgefokt aan mijn kop koffie.

Opeens zijn we alweer zeven weken verder en is het voorjaarsvakantie. De vakantie waarin ik het echt helemaal anders ga doen. Met grenzen en structuur en zo. Terwijl ik in mijn eentje thuis op de bank dit blog zit te typen ligt Teun namelijk in het zwembad voor een intensieve vakantiecursus: vijf dagen zwemles van half negen tot twaalf. Keet en Henno zijn een week samen op pad naar de sneeuw. Vijf ochtenden heb ik de tijd en het rijk voor mezelf om te doen wat ik wil en moet. Uitslapen en aanlummelen zit er deze vakantie niet in nu Teun zich iedere dag om kwart over acht in het zwembad moet melden, maar ik heb het idee dat deze door het zwembad opgelegde structuur mij wel eens een heerlijke school-werk-vakantie kan gaan opleveren. Dag één is in ieder geval geheel volgens plan begonnen. Maar nu moet ik rennen naar het zwembad, want zo’n ochtend vliegt wel voorbij ….

Wil je vanaf nu nooit meer een bericht van de Club missen? Sinds een paar weken mail ik ieder weekend een nieuwsbrief met het weekmenu en alle artikelen die de week ervoor op de Club van Relaxte Moeders zijn verschenen. Als je dat handig vindt, vul dan onderstaande formulier even in!

Ja, ik wil de nieuwsbrief van de Club van Relaxte Moeders graag ontvangen!

* indicates required




Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter