Nadeel

Sanne is moeder van Benja van vijf en leert nog elke dag over het moederschap.

Ik zit al ruim een uur op een stoel in de Zweedse zon, in de tuin van het vakantiehuis van m’n schoonouders. De LINDA. in de ene hand, chocola met stukjes Oreo in de andere. Ik hoor Benja wel, maar zie hem niet. Opeens komt hij achter de schuur vandaan. Hij kijkt me serieus aan. “Uhh mam, sorry hoor, dat ik steeds niet zoveel bij jou ben. Maar ik heb hier gewoon heel veel te doen! Ik moet de hut nog afmaken en ik wil nog in de tuin al het onkruid wegknippen. Dus ja. Ik ga weer verder!” Met een grote lach op z’n gezicht rent hij weg. 

Als hij ’s avonds onder de douche het zand en modder van zich af staat te spoelen, loop ik weg om zijn pyjama te halen. Als ik hem bij terugkomst nog even wil wassen, is hij me voor. “Dat hoef je niet meer te doen mam, ik heb het zelf al gedaan. Kijk maar naar me, helemaal schoon.” Ik zie zijn lange benen waarmee hij tegenwoordig zelf naar school fietst. Zijn armen waarmee hij door het water beweegt tijdens de zwemles. Zijn handen waarmee hij precies volgens het boekje legokunstwerken bouwt. Maar vooral zie ik zijn ogen, die glimmen van trots. 

Het lijkt of hij de afgelopen tijd zevenmijlslaarzen draagt.

‘Wat wordt hij groot hè,’ zeg ik als Joost zich bij ons voegt. ‘Ja, niet normaal. Maar volgens mij zeggen we al maanden niets anders.’ Hij heeft gelijk. Niet alleen qua lengte, ook qua ontwikkeling lijkt het of hij de afgelopen tijd zevenmijlslaarzen draagt. ‘Mamaaa, knuffel!’ roept Benja plots en hij klemt zijn nog natte lijfje als een aapje om me heen. Ik negeer mijn doorweekte t-shirt, duw mijn neus in z’n nek en snuif het sporadische moment dat hij deze vakantie zo dicht bij me is, in me op. 

De volgende ochtend komt hij met een zelf uitgezochte en aangetrokken broek, een trui achterstevoren en zijn laarzen aan de verkeerde voet naar me toe. Hij tuit zijn lippen, drukt ze op die van mij en huppelt weg, ‘want hij is heel druk vandaag’. Ik pak het laatste deel van m’n chocoladereep en de LINDA. en nestel me op m’n favoriete plek buiten. Op het moment dat ik het blad opensla weet ik wat het nadeel is van een kind dat groot wordt. Dan ga je op vakantie en heb je op dag 3 al je tijdschriften al uit.