Lees

Misschien juist nu

Onze single mom Lisa is moeder van een zoon van 9 en een dochter van 6. Dat ze het op dit moment pittig heeft heb je in haar vorige blogs kunnen lezen.

‘Heb je een man?’ vraagt mijn nieuwe therapeut terwijl ze ijverig meeschrijft met de antwoorden die ik geef tijdens mijn intakegesprek.
Nu vind ik haar vraagstelling een beetje achterhaald, want in deze tijd zou het woord partner passender zijn, dus mijn gedachten dwalen even af waarna ik vastberaden ‘nee’ antwoord.

‘Ik zou het wel heel graag willen.’ Voeg ik toe, alsof ik ergens de hoop heb dat zij misschien nog een leuke man uit een hoge hoed gaat toveren.
‘Ik denk zelfs dat ik het nog nooit zo graag gewild heb als nu,’ stamel ik.

‘En? Doe je daar op dit moment moeite voor?’

Ze schrijft iets en zegt dan ‘En? Doe je daar op dit moment moeite voor?’
Ik denk dat ze een grapje maakt maar haar gezicht kijkt zo serieus dat ik die gedachte meteen elimineer. Wat denk je zelf? Ik ben zo labiel als een bitterbal momenteel. Ik ben overal bang voor. Ik huil overal om. Ik kan soms niet eens fatsoenlijk boodschappen doen omdat ik bang ben dood neer te vallen in een winkel. Ik slaap elke avond om negen uur en ik ben alles behalve leuk nu.

‘Je bent wel écht nu,’ zegt ze. Ze vervolgt haar boodschap met ‘de man die jou nú leuk vindt, vind jou voor altijd leuk. Die ziet jouw zwaktes, je kwetsbaarheden. Die ziet niet je masker van de -ik kan alles en ik ben niet kapot te krijgen- vrouw. Die ziet jóu. De pure jou.’

Misschien is dit wel het moment

Ik denk dat ze gelijk heeft. Misschien is dit wel het moment. Misschien juist nu. Misschien juist nu ik in mijn pyjama ’s middags op de bank ademhalingsoefeningen lig te doen. Juist nu ik complete paniek voel bij een bultje op mijn arm. Juist nu ik blij word van een wandeling of een puzzel. Juist nu ik geen zin heb om een jurkje aan te doen en de krultang op te warmen.

‘Misschien moet ik er juist nu moeite voor doen,’ zeg ik. Ze knikt tevreden want haar boodschap is geland in mijn chaotische hersenpan. ‘Staat genoteerd.’ En ze knipoogt.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter