‘Mam je mag niet op je telefoon in de auto.’

Het verkeerslicht springt op groen. Ik zit klaar om op te trekken, maar de auto voor me beweegt niet. ‘Hop rijden maar,’ mompel ik geïrriteerd tegen de bestuurder die mij natuurlijk niet hoort en overduidelijk zijn telefoon aan het checken is. Pas bij oranje komt er beweging in de bak. Man wat is dit irritant. Maar eerlijk is eerlijk, ik weet ook hoe verleidelijk het is om je telefoon op te pakken als je even stil staat.

‘Mama, je mag niet op je telefoon in de auto,’ hoor ik Teun vorige week nog tegen me zeggen. Beschaamd denk ik terug aan mijn halfslachtige ‘ja maar we staan nu stil.’ Je telefoon gebruiken in de auto is niet goed en niet goed te praten. Zelfs niet als je te wachten staat voor rood.

Het erge is ook nog eens dat het me niet verwondert.

In een onderzoek van Interpolis en SWOV (wetenschappelijk onderzoek Verkeersveiligheid) lees ik dat in 68% van de verkeersongevallen afleiding een rol speelt. En de smartphone is de belangrijkste veroorzaker hiervan. Het erge is ook nog eens dat het me niet verwondert. Hoe vaak zie je niet op de snelweg een auto gek langzaam rijden of een beetje slingeren en weet je eigenlijk wel dat er iemand achter het stuur zit te appen. Het erge is alleen dat uit dat onderzoek ook blijkt dat een dikke 66% van de mensen aangeeft zijn of haar telefoon wel eens te gebruiken tijdens deelname aan het verkeer.

Intrinsiek moreel besef

‘Naarmate ouders hun mobiele telefoon meer in het verkeer gebruiken, doen hun kinderen dit ook meer,’ lees ik ook in dit onderzoek en ik denk weer terug aan het moment met Teun. Natuurlijk wil ik voor hem een goed voorbeeld zijn. Ik wil niet dat hij slachtoffer wordt van iemand die niet op zit te letten in het verkeer én ik wil vooral ook dat hij zelf een verstandige en verantwoordelijke verkeersdeelnemer is. Dat hij de regels kent (zoals hij al doet), maar ook dat hij echt intrinsiek het moreel besef heeft om het niet te doen. En ja… dat kan alleen als ik ook écht voorleef.

Voorleven én waarschuwen

‘Naast voorleven gaat het ook om waarschuwen en vertellen hoor,’ zegt Henno die avond tegen me als we het erover hebben. Soms is het handig om een man te hebben die lezingen en trainingen geeft over onder andere motivatie bij jongeren. ‘De aanname is vaak: pubers luisteren niet naar hun ouders, maar is dat ook zo? Ze vangen dingen wel op,’ vervolgt hij. ‘Een kind dat bijvoorbeeld nooit van zijn ouders heeft gehoord dat roken slecht is, gaat sneller roken dan een kind dat altijd gewaarschuwd is. Ook al rolde hij met zijn ogen. Dat kind moet toch een grotere morele grens over dan het andere kind.’ Ik laat dit even bezinken.

Diezelfde avond installeer ik een nieuwe app op mijn telefoon. Niet eentje die mij nog verder afleidt. Maar eentje die dit juist voorkomt: AutoModus. Deze app motiveert je om je telefoon tijdens het rijden niet aan te raken en om dus met meer focus en veiligheid te rijden.

Veilig rijden en sparen voor goed doel

‘Als ik mijn scherm nul keer aanraak tijdens deze rit, dan verdienen we punten,’ vertel ik Teun de eerstvolgende keer dat we samen in de auto zitten. En als vanzelf ontstaat er zowaar een gesprek over verkeersveiligheid. ‘En met die punten steunen we trouwens ook nog eens een goed doel,’ zeg ik als ik ingeparkeerd heb en AutoModus afsluit, maar hij staat inmiddels al buiten. En ik check even snel de appjes die zijn binnengekomen.

Dit blog is geschreven in samenwerking met Interpolis.