Kom maar

Je kunt dit blog van Sanne lezen. Je kunt het ook via deze link luisteren.

Liggen de kinderen op bed? Mooi. Ga maar even rustig zitten. Mag ik ernaast? Dan kun je tegen me leunen. Het is digitaal, dus die anderhalve meter kunnen we negeren. Kom maar. Nee, écht leunen. Doe je ogen ook maar dicht en doe net alsof ik er ben, als een lieve coronafee die overbelaste moeders komt steunen.

Ontspan je gezicht, je nek, je schouders. Adem rustig in en weer uit. Voel hoe de koude lucht je neus binnenkomt, hoe je buik omhoog rijst en hoe die weer zakt als je uitademt. Doe maar.

Open je ogen. Kijk om je heen, naar de kamer waar je zit. En als je nu op de wc zit, trek door en ga lekker op de bank liggen. Met alles wat er om je heen ligt, ga je helemaal niks meer doen. Hoi rommel van plakband en papier waar we een poging tot knutselwerkjes mee hebben gedaan vandaag. Hoi kleren met lange mouwen die we omruilden en op de grond lieten liggen. Hoi stofwolkjes, glinsterend en dansend in de laatste zonnestralen, jullie zijn met steeds meer. Hoi werk, ik doe je graag, maar nu even niet.

Denk aan je kind, dat veilig en gevoed in bed ligt. Dat is gelukt. Misschien liep zij de hele dag in pyjama vandaag, keek hij 3,5 uur naar Disney+ (precies twee keer Frozen 2), aten ze hun boterhammen in hun eentje omdat jij die tijd gebruikte om even die klant te bellen. Misschien verloor je je geduld door die rottafel van 7, omdat je nou eenmaal geen juf bent, omdat de juf het heel anders doet, de juf doet het veel beter, JE SNAPT ER NIKS VAN, MAMA! Of misschien ben je wél een juf en is het juist zo frustrerend dat het met je eigen kinderen zo veel moeilijker is.
Kom maar. Leun maar.  

Je doet het goed. Al vind je zelf misschien van niet. Want je schreeuwde, maakte ruzie, schoof voor de vierde keer deze week een diepvriespizza in de oven, zette ze wéér achter de tv en smeet je mobiel met de klassenapp vol perfect werkende kinderen tegen de plavuizen. Morgen weer een nieuwe dag.

Ik schenk zo een kop warme thee voor je in en zoek die laatste paaseitjes achterin de kast voor je, maar leun eerst nog even. Hou vol. Alles komt goed. Kom maar.