It’s a boy

Het is dat baby’s na de geboorte wat tijd nodig hebben om te wennen aan het leven buiten de baarmoeder, anders had Benja tijdens onze eerste autorit van het ziekenhuis naar huis al naar álle passerende vrachtwagens gelachen. Want hij is natuurlijk enorm uniek en bijzonder en speciaal enzo, maar verder voldoet hij aan werkelijk álle jongens-clichés die er bestaan. Hoe groter de auto hoe beter, waar op straat wordt gewerkt moet worden gestopt, bomen mogen niet zonder zijn toeziend oog worden gekapt, diepladers zijn een natte droom en de vuilniswagen die op maandagochtend de containers leegt is het ultieme begin van de week.

‘Die, die, die!’ Benja weet van gekkigheid niet waar hij moet kijken tijdens de Dag van de Bouw. Overal tractoren, hoogwerkers en graafmachines, de een nog groter dan de ander. Het groene petje van Bouwbedrijf Mezusenmezo zakt steeds verder naar achteren. Tussen de bouwtekeningen, betonmixers en staalconstructies door vraag ik me af wie dit uitje het leukst vindt: Benja, zijn vader of opa. Of ik.

‘Bizar eigenlijk,’ zeg ik die avond op het verjaardagsfeest van mijn vader tegen tante Pien, ‘dat je in veel gevallen bij het horen van het geslacht van je kindje al kunt raden welke interesses hij of zij heeft.’ Ik denk aan mijn briljante idee van die middag om Benja een vingerverfkunstwerk te laten maken voor zijn opa. Toen ik het resultaat – dikke tranen en geen groen rood of blauw op papier maar in Benja’s oren, ogen en mond –  doorstuurde naar een vriendin, appte ze terug: ‘Tja San, het is een jongen, en jongens hebben nou eenmaal weinig geduld voor knutsels.’

Mijn jarige vader gaat rond met kipspiesjes en ik ben plotseling beland in een discussie rondom genderneutrale toiletten, genderneutrale paspoorten en genderneutrale benamingen. Eigenlijk zijn we het er allemaal over eens dat iedereen vooral moet zijn wie hij of zij wil zijn. Leven en laten leven zeg maar, precies wat Corry Konings ons dertig jaar geleden al adviseerde.

Als ik Benja ’s avonds in bed leg, valt mijn blik op het schilderij boven zijn ledikantje. It’s a boy, staat erop. Alsof daar nog twijfel over bestond.