2020. Het jaar dat we nooit meer gaan vergeten. We zaten niet allemaal in het zelfde schuitje maar wel in dezelfde storm. Wij sluiten het jaar af met elke dag een terugblik op dit jaar van steeds iemand anders uit ons bloggersteam. Vandaag blikt Daniëlle terug op een jaar dat vooral veel en vol is.
Je zou het jaar worden van nieuwe kansen. Van het uitbreiden van mijn onderneming met personeel. Met twee grote events per jaar, een aantal kleine en vooral veel projecten. Vol vertrouwen en met een grote dosis lef verhuisde ik eind 2019 naar een kantoorpand en ging ik het avontuur van volledig ondernemen aan. Dat je een jaar zou worden waarin niet alleen mijn ondernemers-skills maar ook mijn opvoed-, lesgeef- en moederschaps-skills gedrilld zouden worden, had je me niet verteld.
Ik weet nog zo goed dat de eerste signalen van het om zich heen grijpende coronavirus opgemerkt werden in Nederland eind februari. Ik zat voor World Vision in een Oegandees dorp. Op onze hotelkamer zei mijn collega: “Oh nee, het is in Tilburg mis door de carnaval.” Laat ze daar nou net wonen.
Ik weet nog zo goed dat toen ik een paar dagen eerder aankwam, op het vliegveld liep en er werd omgeroepen: “Wash your hands before coming to the airport and don’t travel if you have symptoms. Together we fight Ebola” en dacht: dat is toch ook wat als je daarmee te maken hebt. En dat je die boodschap hoort door de speakers. Twee weken later hoorde ik hetzelfde over corona bij de Albert Heijn om de hoek.
Je werd het jaar waarin iemand een elleboog geven een groet geworden is.
Je werd het jaar waarin iemand een elleboog geven een groet geworden is. Het jaar waarbij Sint Maarten lopen bij de buren een zorgvuldig voorbereide geheime missie werd. En dat we daar vette lol om hadden. Je werd het jaar waarin mijn kinderen leerden dat je school echt kunt missen na wekenlang online les te hebben. Omdat je broertje en zusje niet per se altijd de leukste klasgenoten zijn. Maar hen niet om je heen hebben ook maar saai is.
Je werd het jaar waarin ik als knuffelbeer leerde om op anderhalve meter plezier te maken met vrienden en familie. En het jaar waarin ik leerde dat een event cancelen meer tijd kost dan er eentje organiseren. En dat mijn ondernemers-skills groter zijn dan ik dacht. Maar mijn onderwijs-skills voor kleuters wat minder. Je werd het jaar waarin ik leerde dat nog meer rust en regelmaat niet alleen beter is voor mijn gevoelige oudste, maar ook voor mij. Je werd het jaar waarin wij als gezin veel beter zijn gaan functioneren. Juist door lange tijd dag in dag uit bij elkaar op de lip zitten. Juist door alle bijhorende broertjes-zusjes-ouder-kind ruzies waar we mee moesten leren omgaan.
En nu is het alweer Kerst 2020. We kijken vandaag gezellig kerstfilms met elkaar, maken ruzie om wie de afstandsbediening heeft en we eten de restjes taart en hapjes op van de verjaardagen van onze drie kinderen die allemaal in december jarig zijn. Vanavond bakken we pizza’s met onze alleenstaande buurman en maandag ga ik gewoon weer aan het werk.
Jemig 2020, wat was je eigenlijk veel en vol.
Jemig 2020, wat was je eigenlijk veel en vol. Maar ook al is er heel veel veranderd en hebben we veel moeten incasseren, er is ook heel veel nog gewoon. En ik zie door dit gekke jaar hoe fijn dat eigenlijk is. Dus 2020, dankjewel. 2021 mag overigens wel een kilo minder zijn.
Geen reacties