Grenzen

Marloes is moeder van Willem (6 jaar) en Guusje (3 jaar) en blogt over haar rommelige en drukke leven.

‘Hoe gaat het thuis met grenzen stellen?’ Even is het stil en ik voel mijn wangen rood worden. Alsof ik een mondeling examen afleg, in plaats van een gesprek voer over Willem, met zijn kindercoach. Dit is nu de derde keer dat we om de tafel zitten voor een tussentijdse evaluatie en het is de tweede keer dat er gevraagd wordt naar de grenzen bij ons thuis.

Naast me hoor ik mijn man een verhaal afsteken over hoe slecht er geluisterd wordt door onze kinderen. De faalangstige brugklasser in mij raakt in paniek en wil dat hij stopt met praten. Straks wordt er nog gedacht dat wij slechte ouders zijn! Dat onze opvoeding kant noch wal slaat. Dat we strenger moeten zijn, of juist begripvoller, of misschien toch wat vrijer.

Als ze maar niet denkt dat ik een lakse moeder ben

Geloof me, ik heb zo ongeveer alles wel gelezen over het opvoeden kleine mensjes. Over hoe ik straks leuke, sociale, veilig gehechte, ruimdenkende volwassenen moet afleveren aan de maatschappij.

Hou ze vast. Laat ze los. Draag ze bij je. Geef ze ruimte. Onderhandel. Overleg. Baken grenzen af. Geef regels. Leef zonder regels. Zeg geen nee. Zeg geen ja. Verbind. Ontspan. Gebruik humor. Wees duidelijk. Geef inspraak. Duld geen inspraak. Eis medewerking. Bij mij werkte dit. Bij mij werkte dat. Mijn kind doet zus. Die van mij altijd zo. Geef ze alles. Geef ze niks. Geef jezelf. Blijf jezelf. Geduld. Het is een fase. Hou vol.

‘Ik vind het wel lastig’, geef ik zachtjes toe. ‘Soms weet ik gewoon niet zo goed wat wel voor Willem werkt en wat niet.’ Ik som de eindeloze reeks boeken, blogs, cursussen en webinars op die ik inmiddels al heb doorgenomen. Als ze maar niet denkt dat ik een lakse moeder ben. Ze knikt begripvol. ‘Wat goed dat je dat doet.’

Nee is ook een antwoord

‘Ik heb Willem nu driekwart jaar elke week gezien en hij heeft enorme stappen gemaakt, maar ik merk ook dat hij een jongen is die nog duidelijker grenzen nodig heeft.’ Wist ik dit ook al? Ik kijk mijn man aan. Hij knikt instemmend. Ja, natuurlijk weten we dit al lang. ‘Leg al die boeken en cursussen opzij en ga aan de slag met grenzen. Wees niet zo hard voor jezelf, jullie doen het goed.’

Het klinkt allemaal zo eenvoudig. En misschien is het dat ook wel.

Nee is ook een antwoord.