Even kijken

Mijn lief: “Even kijken, dus als jij vanmiddag Lieve en Pepijn ophaalt, neem je ook Mees mee?”

Ik: “Ja, want zijn broer Thijs heeft dan z’n kinderfeestje. Had Lieve al een cadeautje?”

“Ja, maar dat was voor het feest van Boris, toch? Ze was voor beide feestjes uitgenodigd.”

“O ja. En Valentijn gaat daar ook heen, dus die gaat ook met ons mee uit school. Moet ik dus vier kinderen meenemen. Hebben de ouders van Mees het trouwens doorgegeven dat ik hem ophaal, want soms zijn ze zo streng met kinderen meegeven?”

“Vast wel. En brengt de moeder van Valentijn dan Lieve weer thuis?”

“Nee, want ik breng toch ook Mees thuis, dus had al gezegd dat ik Valentijn dan ook wel thuis zou brengen. Zijn moeder heeft net nummer vier gebaard, dus wel zo fijn als ik dan toch rijd om hem mee te nemen. En ik neem Lyvia ook mee terug, want Lyvia’s vader wilde Lieve en Lyvia wel brengen, maar toen had ik al beloofd dat ik Valentijn mee zou nemen en Lyvia’s vader kan niet ook Valentijn meenemen.”

“Maar gingen die dan ook naar Boris? Niet naar Thijs?

“Daar zeg je wat, even kijken. Nee, ook naar Boris.”

“Moet je trouwens eerst Mees wegbrengen, anders past het niet. En heb je je rijbewijs al opgehaald? Anders mag je niet eens rijden.”

“O ja, dat moet ik ook eerst doen. Maar ik wilde ook nog medicijnen ophalen bij de apotheek, red ik dat dan voor school uit is? Help, ik dacht dat ik het op orde had. En kook jij of doe ik dat?”

“Vanavond ben jij niet thuis. Toch?”

“O ja, wanneer was jij dan niet thuis?”

“Ik ben morgen niet thuis, maar dan kon jij toch koken? Je moeder ging toch met ze naar zwemles? Vanavond kook ik. Je zou wel nog crème fraîche halen, had je gezegd.”

“Ook dat nog. Oh! Cadeau voor de juf, is dat ook geregeld? En het briefje voor het afzwemmen?”

“Ja, het cadeau moest voor vandaag. Heb ik gisteren gedaan toen Pepijn ziek was. Briefje weet ik niet.”

“App ik m’n moeder nog even. Is het je nog gelukt om die werkafspraak te verplaatsen toen je thuis moest blijven?”

“Ja, naar volgende week donderdag, dan moet ik wel vroeg weg.”

“Maar donderdag moet ik ook op tijd beginnen, ik kan niet de kinderen wegbrengen dan.”

“O shit, niet aan gedacht. Nou, vraag ik Lyvia’s vader wel.”

“Doe maar. Vraag meteen even of-ie ook crème fraîche heeft. En het briefje voor het afzwemmen.”

“Moeten we het nog over de kerstplanning hebben?”

“Morgen weer. Ik kan het nu niet meer aan. Morgen ben je er toch?”

“Nee, kerstviering op m’n werk.”

“O ja. All I want for Christmas is een beetje overzicht in m’n hoofd. Laat Mariah Carey daar eens een liedje over schrijven.”