Van de week leerde ik dat er op de verpakking van Toblerone een beer verstopt zit. Wist jij dat? Links op het kenmerkende driehoekige doosje staat een plaatje van een berg en in het midden van die berg kun je het silhouet van een beer herkennen. Internet leerde me dat het een verwijzing is naar de hoofdstad van Zwitserland: Bern.
Internet leerde me wel meer de afgelopen tijd. Zo stuitte ik ook op het begrip momcation. Eerst dacht ik dat er ‘mommyfication’ stond. Mummificatie van moeders? Daar had ik meteen wel beeld bij. Herkenbaar ook. Als mom heb ik me vaak genoeg een mummie gevoeld. Als je mij in die eerste jaren vol slaapgebrek in wat lakens had gewikkeld zou menig mummie een geduchte tegenstander aan mij hebben in een wedstrijd Who wore it better?
Maar het ging niet over moedermummies. Momcation blijkt een samentrekking van de woorden ‘mom’ en ‘vacation’. Een vakantie voor moeders dus. Soms ben ik verbaasd over dat er ergens een bepaalde term voor is, zoals de babymoon, wat betekent dat je nog een laatste keer met z’n tweetjes op vakantie gaat voor de baby zich aandient. Maar in het geval van de momcation is zelfs het hele fenomeen me onbekend.
Ik vroeg me af wat ik me er bij voor moest stellen. Een commerciële reisorganisatie met speciale opties voor moeders? Zoals een therapeutische retraite op Ibiza met moederpraatgroep over onderwerpen als ‘mijn kind kan zonder mij en ik kan dat niet aan’ of ‘die laatste verjaardagstraktatie bezorgde me een burn-out’? Of een voor jou afgezet stuk strand waar je met je striae en borsten ter hoogte van je navel niet geconfronteerd wordt met jonge fitgirls? Een all inclusive met post-zwangerschap filet americain-sushi-wijn-buffet? Niks van dat alles. Het is gewoon een vakantie waarbij de moeder zonder haar gezin weggaat. Want ‘ook moeders hebben tijd nodig om op te laden’. Who knew?
Ik juich het alleen maar toe als moeders af en toe de boel de boel laten. You go girl! Laat de shopper, de stapper, de gin-tonicdrinker, de op-de-bar-danser, de ik-laat-me-eens-flink-masseren-door-José in je weer eens los! Maar momcation? Waarom ineens die focus op dat je weggaat als móéder? Je hoeft zo’n vakantie toch niet goed te praten? ‘Het is zo belangrijk om jezelf op één te zetten, daar word ik uiteindelijk een betere moeder van!’ of ‘als ik goed voor mezelf zorg, kan ik ook beter voor mijn gezin zorgen.’ Sterker nog, daarmee noem je het moederschap eigenlijk alsnog het belangrijkste.
Ik ga al jaren af en toe alleen weg. Die tripjes variëren van een weekend Lowlands met een vriendin tot twee weken mijn wereldreizende zusje opzoeken in Vietnam. Geen idee of ik daar een leukere moeder van word of dat het goed is voor mijn gezin. Het is goed voor mij. De rest dealt er maar mee.
Geen reacties