Bezoek

Inge is getrouwd en moeder van een zoon van twaalf en een dochter van vijf. Haar broer kwam deze week eten. Konden ze mooi even bijkletsen. Althans.. dat was het idee 😉

Ik: ‘Laat Arjan even rustig zijn verhaal doen alsjeblieft.’

Zora: ‘Ok… mag ik dáárna dan wat vertellen?’

Ik: ‘Tuurlijk. Maar nu even naar Arjan luisteren…’

Arjan: ‘Dus ik was met Paul uit eten in…’

Ik: ‘Wie is Paul ook alweer?

Arjan: ‘Mijn collega…’

Ik: ‘Oh ja… dat heb je eerder verteld… En toen?’

Quin: ‘Baby are we there yet, meet me at the sunset….’ Hij gooit zijn handen boven zijn hoofd en maakt er zittend een dansje bij. ‘Howling at the móóóhóón!’ Alsof het afgesproken was, zet Zora oorverdovend wolvengehuil in.

Arjan: ‘Niets en toen…dat was gewoon heel erg gezellig.’

Ik draai me naar mijn broer om: ‘Oh ja. Dat is fijn.’

Zora: ‘Mag ik nu??’

Ik: ‘Nee, Arjan is nog niet klaar.’

Arjan: ‘Jawel, ik ben allang klaar.’

Ik: ‘Ok, nou, dan kun jij…’

‘Nu weet ik het niet meer!’ Boos slaat Zora haar armen over elkaar.

‘Vertel anders even hoe je dag was…’ zeg ik.

Zora neemt Arjan nieuwsgierig op: ‘Je bent mijn oom, toch?’

Arjan: ‘Dan voel ik me wel heel oud als je dat zegt, maar ja, ik ben inderdaad je oom.’

‘Waarom heb jij een bril?’ vraagt ze nieuwsgierig.

Arjan: ‘Omdat ik anders niets kan zien.’

Zora stoot een beker om en kijkt me verschrikt aan.
Ik: ‘Dat is toch helemaal niet erg. Pak maar snel een doekje.’

Arjan: ‘Het is hier ook nooit even stil, hè?’

‘Nee, dat klopt, haha, ’ lach ik ongemakkelijk.

De man: ‘Hoezo? Het nu toch best rustig?’

Zora stoot een ijzingwekkende gil uit, en Quin doet direct daarop de perfecte imitatie van een kakatoe na.

Ik: ‘Jongens, even rustig nu.’

Arjan: ‘Echt?’

Ik,: ‘Ja, laat ze maar even… Hoe is het op je werk? Waar ben je mee bezig?’

Arjan: ‘Met de renovatie van die trap, waar ik je net die foto van liet zien.’

Ik: ‘Oh ja, natuurlijk.’

Arjan: ‘Luister je wel?’

Ik: ‘Jeetje Ar, ik doe mijn best…’

De man: ‘Mag ik de strooikaas even?’

Zora: ‘Mama, ik moet plassen!’

De man: ‘Nou, snel dan!’

Ik: ‘Maar goed, hoe is het verder?’

Arjan: ‘Prima.’

Ik: ‘Oh, ok, mooi.’

Zora: ‘Ik heb dóóóórst!’

Ik: ‘Als je wat wilt drinken kun je dat ook gewoon vragen, schat.’

Zora: ‘Waarom heeft Arjan van die zwarte handen, mama?’

Ik: ‘Vraag het hem zelf anders even. Hij zit naast je.’

Zora: ‘Waarom heb jij van die zwarte handen?’

Arjan: ‘Dat komt omdat ik vanmiddag….’

De man met luide stem: ‘Ga even rechtop zitten en eet je boontjes op!’

Arjan: ‘…mijn dak aan het repareren was….’

Ik: ‘Even wachten met nog een keer opscheppen, ok? Er zijn meer mensen die misschien nog een stukje willen…’

Zora springt van tafel en zwaait haar twee staartjes in Arjans gezicht. ‘Heb je wel gezien dat ik roze haar heb?’

Arjan zucht hardop: ‘Laat ook maar…’

Quin: ‘Er is toch nog heel veel! Ik wil nog wat!’

Ik: ‘Ga jij je er nou niet ook nog eens tegenaan bemoeien alsjeblieft. Zo kan ik toch geen gesprek voeren?’

De man: ‘Wie wil er nog een stukje?’

Arjan: ‘Ja, lekker!’

[…]

Arjan: ‘Nou, ik ga maar weer eens.’

Ik: ‘Nu al?’

Arjan: ‘Fijn om je even gesproken te hebben, zus.’