De knoop in mijn buik zet zich schrap. Er welt een traan op in mijn ooghoek. Opkomende paniek in mijn hoofd. Om het maar niet te hoeven voelen check ik mijn app. Open ik Instagram als afleiding. En dat terwijl ik hier jaren op heb gewacht. Ik heb ernaar gesnakt zelfs. Maar toch ben ik, nu Benja steeds meer zijn eigen leven krijgt, sociale activiteiten door corona tot een minimum zijn beperkt en de deadlines zich eindelijk eens niet als te zware kralen aan een ketting aaneenrijgen, als de dood voor de stilte die zich aandient.
Ik kan me niet herinneren dat mijn agenda zo leeg was. Ik weet al mijn hele leven wat ik de komende dagen moet doen en dacht lange tijd dat ik daar goed bij gedijde. Tot ik na de geboorte van Benja via de harde weg leerde dat ik ook letterlijk ‘vrije tijd’ nodig heb. Tijd waarin ik even niet moet, maar vrij ben om te doen waar ik op dat moment behoefte aan heb. Lange tijd voelde dat als een onmogelijke behoefte. Tot het deze maand ineens in m’n schoot geworpen wordt. Dagen liggen nu als onbeschreven pagina’s voor me, klaar om gevuld te worden. Het voelt alleen alsof ik niet kan schrijven.
‘Wat zou je doen als je een uur extra op een dag had?’ vraagt Joost als ik mijn onzekerheden uitspreek. ‘Slapen. Wandelen. Lezen,’ antwoord ik zonder er lang over na te hoeven denken. ‘Waarom doe je dat nu dan niet?’ ‘Omdat ik dat niet durf,’ pers ik er met moeite heel zacht uit.
Want wat is mijn toegevoegde waarde nog als ik niet net zoals de rest van de wereld druk-druk-druk ben? Wie zit nog op mij te wachten als ik geen grootse en meeslepende verhalen te vertellen heb? Doe ik het feminisme niet tekort als ik deze maand minder verdien? Stel ik überhaupt wel wat voor als ik uit mijn rol van moeder, tekstschrijver of vriendin stap?
Om die vragen – die alleen leuk zijn om over na te denken als je er een positief antwoord op hebt weten te formuleren – de kop in te drukken, verdoe ik mijn tijd. Met administratieve klusjes, schoonmaakmoetjes en social media. En geef ik corona er vervolgens de schuld van dat ik zo weinig energie uit een dag haal. Maar goed, als dit nog lang duurt, leer ik er misschien nog wat van.
Geen reacties