Maud is nu 35 weken zwanger en inmiddels met verlof. Ze houdt ons wekelijks op de hoogte over hoe ze het zwanger zijn ervaart.
Hoe ik altijd droomde over mijn zwangerschapsverlof…
– Eindelijk álle tijd om de boeken uit te lezen die nog allemaal op mijn lijstje staan
– Om lekker ongestoord te gaan sporten; wandelen, zwemmen, fietsen
– Of om eindelijk eens heerlijk gebruik te maken van onze fijne tuin: alle zonuren benutten!
– Uitslapen!
Hoe mijn zwangerschapsverlof daadwerkelijk uitpakt…
– Mijn zwangere brein kan de aandacht nauwelijks langer dan een halve minuut bij iets vasthouden. Eén pagina lezen gaat nog net, maar het is lang geleden dat ik een heel hoofdstuk las…
– Bekkenpijn maakt dat ik niet kan wandelen; in het frisse water van het zwembad krijg ik continu harde buiken; en fietsen in het Limburgse heuvelland is echt alleen te doen als je geen enorme belly hebt…
– Warmte voelt al snel als ’teveel’ en de zon is gevaarlijk, want ik wil geen zwangerschapsmasker!
– Ik mag al blij zijn als ik in slaap kóm, laat staan dat het me lukt om dóór te slapen… Bij het minste of geringste geluidje ben ik wakker. Mijn jarenlang geprogrammeerde brein gericht op ‘slapen kan nog altijd als ik dood ben, nu moet ik mijn tijd nuttig besteden’, voelt zich direct aangesproken. No time to sleep: hup hup, opruimen, schoonmaken en inkopen doen (Ik nesteldrang?! Nee joh…)
Oké, dus als dat allemaal niet lukt… dan maar gewoon met vriendinnen afspreken? Tussendoor op de bank uitrusten (slapen is geweldig als het lukt, maar met mijn ogen dicht blijven liggen is ook al iets!), af en toe een kleine boodschap doen (een grote kan ik niet meer sjouwen) en als de zon niet te fel schijnt, ga ik even in de tuin zitten (en zelfs dan: niet de zonnecrème vergeten op te doen!).
Rest mij… eh… wachten?!
Geen reacties