“Kijken, kijken!” roept Benja vrolijk als hij zijn hoofd naar rechts draait. “Kijken! Kijken! Kijken!” volgt er dwingender achteraan zodra hij ziet wat zich achter het linker raam bevindt. Hij wipt enthousiast op en neer in zijn autostoel en vergaapt zich aan de tractoren, shovels, walsen en graafmachines die aan weerszijden als speelgoedauto’s over het platteland razen.
We zijn met de hele familie op vakantie in Zweden en Benja kan zijn geluk niet op. Overal waar hij kijkt ziet hij zijn lievelingsmachines. Niet nagebouwd met Duplo, maar in het echt. Met wielen die drie keer zo groot zijn als hij en lawaai waar hij eigenlijk doodsbang voor is – maar de drang om elk moertje, schroefje en rubbertje van dichtbij te bekijken wint het met gemak van zijn angst.
Ik vind het woest aantrekkelijk als iemand ergens gepassioneerd over is. Smoorverliefd kan ik worden op een fietsenmaker die vertelt over het nieuwste model binnenband en wat krijg ik het warm van een ict-er die zich volledig verliest in de laatste software-update. Dat Benja helemaal opgaat in de wereld van landbouwwerktuigen zou mij dus als geen ander moeten bekoren. En dat doet het ook. Totdat ook de zestiende autorit in de vakantie uitmondt in een soort busreis waarbij elke trekker dient als halte waar gestopt moet worden. Terwijl het vuur in hem bij elke stop meer oplaait, dooft het vlammetje in mij langzaam uit.
Die grote machines doen mij niets, noppes, nada. Dus om er dan elke dag minimaal twaalf van voor, achter, onder, boven, binnen en buiten te bestuderen… Toch doe ik als passieverslaafde vrolijk mee, als de dood dat ik zijn enthousiasme in de kiem smoor. Wel grijp ik het werktelefoontje dat tussendoor komt met beide handen aan om me even op iets anders te focussen. Als ik terugkom zie ik Benja naast oma. Ze zitten allebei gehurkt, samen wijzend in de verte. “Zie je daar die cultivator? En daarachter die dorsmachine?” glundert ze. Ook als Benja zijn aandacht verliest aan een paar koeien verderop, blijft ze vol bewondering kijken.
’s Avonds in bed vraag ik aan Benja wat hij het leukst vond van die vakantiedag. Net zoals gister antwoordt hij met glimmende oogjes: “Tractors”. “Dan gaan we morgen weer kijken,” reageer ik. “En vragen we of oma met je meegaat.”
Geen reacties