Zus

“Kijk!” zegt Pepijn. Hij houdt de vlieger van Lieve vast en laat hem aan mijn zus zien: een ruitvormig stuk papier met een gele wollen draad aan een takje. “Deze is van mijn grote zus en dat is Lieve.”
Het ontroert me. De trots waarmee hij een creatie van Lieve laat zien, maar ook hoe hij haar omschrijft: ‘mijn grote zus en dat is Lieve.’ Hij had ook alleen haar naam kunnen zeggen of ‘mijn grote zus’, maar dat deed hij niet.

Het is bijzonder om ze samen te zien opgroeien, de grote zus en het kleine broertje. Ze kunnen uren spelen dat Pepijn een baby is en Lieve de moeder en ze hebben de slappe lach om ‘dat liedje van stinkie’ en ze helpen elkaar. Lieve helpt Pepijn met voorzichtig doen en Pepijn helpt Lieve met het aanspreken van vreemde mensen. Ze zitten elkaar dwars, als Pepijn de grote Kapla-toren die Lieve net heeft gebouwd wil omduwen of als Lieve wel rondjes wil fietsen met Pepijn, maar alleen maar op haar tempo.

Ik weet niet hoe het is om een klein broertje hebben. Of een grote zus. Ik heb vier jongere zusjes. Eén van hen logeert op dit moment een week bij ons en over anderhalve week gaat dat kleine zusje van mij op wereldreis. Ze nam ontslag, zegde haar huis op en kocht een ticket. Een enkeltje, geen retour.

Nu is ze nog even hier, om zich volledig onder te dompelen in ons gezinsleven en de liefde van haar nichtje en neefje goed in zich op te nemen. Ze pakt tassen in, brengt kinderen weg en stond zelfs enthousiast luizen te pluizen toen daar iemand voor werd gevraagd. Het is heerlijk om haar nu nog hier te hebben. Ik wil niet dat ze gaat, maar ik wil het wel voor haar.

Ik vind het ontzettend dapper dat ze het gaat doen en ik ben ongelooflijk trots op haar. Ik ben al bang dat me iets overkomt als ik naar de brievenbus loop, en ik vind mezelf al avontuurlijk als ik eens een andere smaak thee neem. Zij droomde er al jaren van om met een backpack tussen de geiten in een trein te zitten en straks gaat ze. Ik hoop dat het de reis wordt waar ze al zo lang van droomt. Ik volg haar avonturen via Instagram terwijl ik op de bank lig en ik wacht tot ze weer veilig terug is.

Mijn stoere zus en dat is Lotte.

Samen spelen, wat nou delen

Vorig jaar schreef Elsbeth samen met opvoedkundige Eva Bronsveld het boek Samen spelen, wat nou delen. Dit boek gaat over de band tussen broers en zussen en over vriendschap. Het staat vol met tips over hoe je de band tussen broers en zussen kunt verstevigen, over hoe je ze helpt ruzies op te lossen, over speelgoed delen en sorry zeggen, maar ook over zelfvertrouwen, veerkracht, inlevingsvermogen en zelf leren ruzies oplossen. Samen Spelen, wat nou delen kost €20,99 en is te krijgen bij de boekwinkels en ook hier online.