Bij de balie van de boekhandel hangt de verkoopster over de toonbank om een glimp van de inhoud van de kinderwagen op te vangen. Ik doe de kap naar beneden. Als trotse moeder laat ik graag mijn baby zien. ‘Ach wat een kleintje,’ roept ze. ‘Acht weken’, zeg ik terug. De mevrouw achter mij in de rij buigt zich nu ook even om me heen om te zien waar we het over hebben.
‘Acht weken? En dan sta jij er zo fris bij?’ zegt ze verbaasd. Ik kijk haar op mijn beurt net zo verbaasd aan. Is dat niet goed dan? We hebben ons na een paar weken wel verbaasd over het uitblijven van de grote chaos als je een kind hebt. Ja, we moesten ineens apart boodschappen doen en weggaan duurde tien minuten langer met een poepluier vlak voor vertrek. Ook het begrip ‘ik heb koffie nodig’ is voor ons van betekenis voorzien. En samen in slaap vallen of wakker worden was er even niet meer bij helaas. Maar al vrij snel kookten we zelf, vonden we een ritme en lazen we allebei weer een boek. Want de baby slaapt in het begin nogal veel. Dus grijpen we nu nog die kans.
Vertwijfeld over wat ik terug moet zeggen staar ik in de boekwinkel naar de twee vrouwen. ‘Hoe vaak moet je er ‘s nachts uit?’ Dus ik vertel dat ik gewoon elke nacht één keer een nachtvoeding geef. En dan komt het. ‘Oooooh, dan snap ik het. Ja ik moest er altijd uit. Wacht maar’, zegt een van de twee, ‘tot ze tandjes krijgen.’
‘Of verkouden zijn’, vult de ander aan.
‘Of een groeisprong maken.’
‘Of de eerste twee jaar niet doorslapen.’
‘Of op de kinderopvang ziek zijn geworden.’
‘Of…’
Ik reken af en haast me naar buiten. ‘Wacht maar,’ is de meest gehoorde zin in mijn zwangerschap geweest.
‘Wacht maar tot je straks elke dag de was moet doen.’
‘Wacht maar tot je straks slaaptekort hebt.’
‘Wacht maar tot je straks een half uur doet voor je naar buiten kan.’
Kennelijk gaat het grote wachten met een babietje gewoon door. Alsof het mij te verwijten valt dat ik daar helemaal niet op ga zitten wachten. Want ik geniet van nu. En als hij straks vreselijk vervelend wordt, dan zien we dat dan wel weer. Dan ga ik tegen die tijd pas wachten denk ik, tot het overgaat. Maar daar begin ik nu nog niet aan.
Wil je nooit meer een bericht missen van de Club van Relaxte Moeders? We versturen ieder weekend een nieuwsbrief met het weekmenu en alle blogs en spreuken die die week op de club verschenen. Wil je de nieuwsbrief ontvangen, abonneer je dan nu gratis via onderstaande formuliertje!
Geen reacties