Ook de afgelopen weken regen de lockdown-dagen zich weer monotoon aan elkaar. De weekenden nog steeds leger dan we de afgelopen twintig jaar van onze relatie gewend waren. Henno stortte zich dit weekend op het uitzoeken van zijn platencollectie. We vroegen Teun of hij wist wat een singletje was (‘nee’), ontdekte dat Paperback Writer van The Beatles inmiddels honderd euro waard is en we een exclusief album van Radiohead voor driehonderd euro weg zouden kunnen doen. Altijd handig om te weten in tijden van crisis.
De klusjes die al een paar jaar op ons ‘lijstje van later‘ stonden komen dankzij tante corona eindelijk van de grond. De tuin is dit voorjaar verbouwd, in het najaar tuigden we de webshop op en in 2021 waren we eindelijk toe aan Het Grote Opruimproject. Wat wel nodig is als je al vanaf je studententijd in hetzelfde huis woont en dus nooit gedwongen bent geweest je hele leven in dozen te verplaatsen.
Ook de kast in onze eetkamer, die jaren geleden veranderde in speelkamer, en een paar weken geleden in verzend/inpakkamer, was nodig aan een ontruiming toe, zodat ik ook daar een deel van de webshopvoorraad in kon bergen. Een goede stok achter de deur. Hij stond namelijk al een paar jaar op mijn lijstje.
De twijfel sloeg toe bij mijn analoge spiegelreflexcamera
Er kwamen weinig verborgen schatten uit die kast. Wel een heleboel papierwerk dat linea recta door de versnipperaar kon. Bankafschriften uit 2008 van een bank die in 2009 ophield te bestaan. Administratie van de kinderopvang waar mijn kinderen al zes jaar niet meer naar toe gaan. Het meeste kon zonder scrupule de prullenbak in. De twijfel sloeg toe bij mijn analoge spiegelreflexcamera die ik al meer dan tien jaar niet had aangeraakt en bij de 5.800 Douwe Egberts-punten in een plastic tasje van V&D (V&D mensen!). Een tasje dat ik in de afgelopen jaren al meermaals had verplaatst, maar de punten nooit had verzilverd.
Ik kreeg via Insta tips wat te doen met de punten. Van Blokker tot Adrie uit Montfoort die de punten doneerde aan mensen die een steuntje konden gebruiken en haar verhaal op RTV Utrecht had vertelt. Daar moest ik nog wat mee. Ik verplaatste het tasje naar een andere kast en vergat het weer.
En zo ging Het Grote Opruimproject de afgelopen weken door. Ondertussen had ik ook mijn hele garderobe ge-mari-kondoot, sparkelde mijn kledingkast weer joy en maakten we ons buurjongetje blij met de halve garderobe van Teun. De bank ligt nu bezaaid met lp’s. Doe Maar, Marvin Gaye en een wel hele foute Sinterklaas-lp. ‘Weet je wel wat een langspeelplaat is Teun?’ (ook niet) Door de kamer klinkt muziek die ons terugbrengt naar vakanties uit een ander leven. Ik scroll door mijn telefoon en stuit op een reclame voor D.E. waardepunten. Die kun je nu ook schenken aan een goed doel. Aan de Voedselbank, Het Vergeten Kind, Het Oranje Fonds of het Nationaal Ouderenfonds. Misschien toch dat tasje maar eens echt naar Blokker brengen om ze te verzilveren voor een van die doelen. Trouwens, misschien ook een mooi moment om die oude gewoonte van punten knippen weer eens op te pakken. Ja ja, zo’n lockdown doet gekke dingen met je.
Dit blog heb ik geschreven in samenwerking met Douwe Egberts. Heb je ook nog ergens een tas, blik of pot met oude waardepunten? Check hier hoe je ze aan het goede doel kunt schenken. Douwe Egberts verhoogt jouw punten ook nog eens met 20%.
Geen reacties