Vakantie

Marloes is moeder van Willem (5 jaar) en Guusje (3 jaar) en blogt over haar rommelige en drukke leven.

‘Doe niet zo debiel!’ Verschrikt kijk ik op van mijn cappuccino en zie een jongetje van een jaar of zeven stampvoetend weglopen. Zijn moeder zakt met een zucht achterover in haar stoel op het volle terras. Ik probeer naar haar te glimlachen, maar ze ziet het niet. Driftig tikt ze op haar telefoon. Ondertussen schuifelt haar zoon terug naar het tafeltje. ‘Jij bent de aller stomste moeder van deze hele camping’, roept hij kwaad.‘ Oh neehoor, dat ben ik al!’ Het jongetje kijkt verbaasd naar mij om, zijn moeder schiet spontaan in de lach.

Vanmorgen was ik trouwens niet de aller stomste moeder van de camping, maar van de hele wereld. Al voor het ontbijt hadden we de eerste driftbui te pakken. De tenten en caravans op ons veldje konden front row meegenieten van het spektakel, waarbij ik boos bulderde dat we anders wel weer naar huis zouden gaan.

Ik ben niet de enige

Dus nu ik in mijn eentje koffie zit te drinken, voel ik toch een stukje opluchting. Ik ben niet de enige. De stapel was gaf mij vanmorgen een mogelijkheid tot de nodige me-time. Een uitje naar de wasserette -toevallig naast het terras- zorgt ervoor dat ik in alle rust kan bijkomen van de eerste volle zes vakantiedagen met kinderen.

En zo zit ik nu naast een moeder die zegt dat haar zoon niet debiel moet doen. In de speeltuin tegenover het terras sleurt een vader zijn krijsende peuter achter zich aan, voor het terras staat een moeder in de leegte te roepen naar een kind dat niet luistert. Het mag dan wel vakantie heten, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje.

Ik wil schelden, janken en lachen te gelijk

Met een volle wasmand in mijn armen wandel ik opgewekt terug naar onze plek. Zodra ik in beeld ben, rent mijn peuter op me af en slaat haar armen om mijn rechterbeen. Een voltreffer van een tackle. Voor ik het weet, vlieg ik met wasmand en al een paar meter door de lucht. Ik wil schelden, janken en lachen te gelijk. ‘Leuk he, kinderen?’ zegt de buurvrouw terwijl ze me helpt de onderbroeken van het pad te rapen. Gelukkig is het vakantie en mag ik om elf uur al aan de wijn.