Hoe krijg je een tweeling zindelijk? Het antwoord lijkt zo simpel: gewoon, net als een eenling! De praktijk lijkt wat ingewikkelder te zijn, weet Brenda intussen.
‘Mama, ik moet plassen!’ Mijn dochtertje van bijna drie staat met haar jurk opgetrokken voor me. Met haar vrije hand probeert ze haar maillot naar beneden te sjorren. Ik pak gauw het potje, want daar wil mevrouw thuis ineens het liefste op. De afgelopen maanden vertoonde ze tekenen van zindelijk willen worden. Op de crèche ging ze al iedere plasronde mee naar de wc, maar kwam er ook steeds vaker daadwerkelijk productie. Thuis wilde ze ook op de ‘eecee’, op een zitverkleiner en met een krukje onder haar poezelige voetjes. Maar het toilet is van de ene op de andere dag afgedankt en ze wil per se op het potje. Op de groene, want de witte heeft ze aan haar tweelingbroertje toegewezen.
Haar tweelingbroertje, drie kwartier ouder dan zij, heeft nog niet zoveel interesse. Net als zijn zusje ging hij al tijden mee op de peuter-wc op het kinderdagverblijf. Voor de vorm, omdat iedereen het doet. Want dat er plas uit zijn piemel komt, bleek laatst toch weer een verrassing toen hij naakt bij het bad over z’n eigen voeten stond te sassen. Hij klapt met mij mee als zij een potjes-succesje heeft, en dat zijn er veel. En iedere keer dat zijn zusje een boomstam in het potje legt, staat hij er met zijn neus bovenop. ‘Mag ik poepie zien?’ klinkt het dan. Andersom overigens een stapje verder, want zijn zusje vroeg laatst: ‘Mag ik even in jouw poepgaatje kijken?’ Ongrijpbaar, die tweelingband.
Er zijn dagen dat ze geen luier aan wil en het redelijk gaat, maar ook dagen dat ze niet naar de pot te jagen is en dus structureel in haar broek (lees: op mijn meubels of vloer) plast. Ik maakte, onder het mom van even doorpakken, een beloningslijst voor haar: bij iedere plas of poep op potje of wc een stempel, met uiteindelijk een klein cadeautje. Terwijl ik zelf zat te plassen, heeft ze de lijst te pakken gekregen en heel secuur in ieder vakje een stempel gezet. ‘Nu mag ik een cadeautje!’ riep ze blij. Het drama was ernstig, dat snap je. Even doorpakken met zo’n beloningssysteem durf ik dus nu niet meer.
Ik wil hem graag meenemen in de voortvarendheid van zijn zusje
Ik wil de mannelijke tweelinghelft graag meenemen in de voortvarendheid van zijn zusje. Een paar keer is het me gelukt ze tegelijkertijd naar de wc te krijgen, alwaar ruzie ontstond over wie eerst mocht. Terwijl ik dan het handje van mijn poepende dochter moest vasthouden (‘ik beetje eng’), kon ik met mijn andere over het hoofd aaien van haar hysterische tweelingbroer die als een echte peuter op de grond naast de wc ter aarde was gestort. Had ik ze dan eindelijk omgewisseld, begon het feestje weer opnieuw: ‘Ik weer plassen,’ klonk het dan. Heus niet, maar een keertje vaker mogen dan de ander lijkt soms hét doel van iedere tweelinghelft.
Ondertussen heeft mijn dochtertje haar maillot op haar enkels en rukt aan haar luier, terwijl ik het potje voor haar klaarzet. Ze steekt haar billen naar achter en laat zich zakken. Haar broertje bouwt een garage, maar laat zich verleiden door mijn geroep. Naast elkaar zitten ze op de pot. Mijn dochters grote blauwe ogen haken zich tijdens het plassen of poepen aan de mijne; de concentratie spat eraf. Ze loopt een beetje rood aan, kreunt een keertje en vertoont het meest trotse gezichtje dat ik ooit heb gezien. ‘Poepie én plasje!’ roept ze verrukt. Haar broertje barst in tranen uit. ‘Ik kan het niet,’ brult hij, dubbelgevouwen op het potje, handen voor zijn ogen.
Ik til hem eraf en trek hem op schoot. Vanuit mijn ooghoek zie ik mijn dochtertje het volle groene potje optillen en ermee weglopen. ‘Ik even uitzwaaien, kan ik zelf wel,’ zegt ze over haar schouder. Een klap volgt, ergens halverwege de gang. Ze is al niet zo gracieus, maar lopen met een afgestroopte maillot aan je enkels en een pot in je handen is natuurlijk ook geen makkie. Ik hoor haar jammeren over natte handen. Ik durf niet te gaan kijken, en verstop mijn hoofd in de nek van mijn huilende zoon. Dit tweetal is zo rond de puberteit wel zindelijk, ongeveer…
Geen reacties