Toernooi

Marloes is moeder van Willem (8 jaar) en Guusje (6 jaar), en sinds kort zij-instromer op een basisschool. Ze blogt over haar rommelige en drukke leven.

‘Wat raar dat ze een toernooi organiseren op Eerste Paasdag,’ hoor ik mijn moeder nog zeggen. Maar dat is toch logisch, dacht ik. Het heet tenslotte de Paascup. Het eerste turntoernooi van onze dochter, en ze had er al weken zin in.

Zelf kom ik die heilige Eerste Paasdag met veel moeite om acht uur mijn bed uit. Die cocktails en de kan sangria van gisteravond voel ik nog in mijn lijf. De amper vier uur slaap hebben weinig zoden aan de dijk gezet.

Maar dan gaat er opeens een lampje branden

In haar kamer staat ze voor de spiegel zichzelf van alle kanten te bekijken in haar roze turnpakje. ‘Ik moet de radslag doen. En springen op de balk.’ Of ze zenuwachtig is, vraag ik. ‘Nee, ik ben alleen misschien nog niet heel goed.’ Met een peptalk dat dat toch niet uitmaakt, dat het al leuk is om mee te doen, stap ik onder de douche.

Maar dan. Net als ik mijn gezicht in sta te zepen, knipt er een lampje aan in mijn hoofd. Nee, geen lampje. Een hele TL-balk. Een bouwlamp. De hele stadionverlichting springt met een klap aan. KUUUUUUUT. In de mail stond 19 april. En het is vandaag… 20 april. Eerste Paasdag. Natuurlijk. NATÚÚRLIJK organiseren ze geen turntoernooi op Eerste Paasdag. Het was gisteren. Terwijl ik aan de sangria zat, hadden andere meisjes op haar plek hun radslagen gedaan. Zonder haar.

Snikkend stort ze zich in mijn armen

Ik ren de badkamer uit en met druipende haren ruk ik de pleister in één keer van de wond. ‘Sorry Guus, ik heb een hele domme fout gemaakt. De Paascup was gisteren, niet vandaag. Ik heb het verkeerd gelezen.’ Ze kijkt me niet begrijpend aan. ‘Gisteren? Maar…?’

Ik leg het nog een keer uit en snikkend stort ze zich in mijn natte armen. ‘Het spijt me zo, sorry lieverd.’ We zitten samen op de rand van het bed. Er valt weinig goed te maken, of juist heel veel.

En zo kwam het dat ik op Eerste Paasdag om tien over negen in een totaal lege MonkeyTown belandde. Want ja, na zo’n grove fout mocht de turnster zélf beslissen wat we dan wél gingen doen op Paasochtend. En voor volgend jaar heb ik de Paascup alvast goed in mijn agenda gezet (hoewel ik vermoed dat ik dit nooit meer zal vergeten).