Lees, Tiener

slechte opvoeder of relaxte moeder?

Cezanne is moeder van een 13- en een 16-jarige en neemt voor de Club de afdeling pubers voor haar rekening. Pubers die her en der nog wel wat opvoeding kunnen gebruiken. Maar… roep je ze steeds tot de orde of zucht je het weg?

WTF??

Ik kom halverwege de ochtend tevreden beneden. Ik ben uren geleden al gedoucht en aangekleed, heb een uurtje met de hond gewandeld en wat gewerkt op kantoor. In de keuken tref ik een pan met lauw knakworstwater op het aanrecht met daarin dobberend het laatste worstje. Ernaast een opengesneden broodje. De lege broodzak met een waaier aan kruimels op de andere helft van de aanrecht, met in de hoek het lege blik en een botervloot zonder deksel. De geur is penetrant. Ik eet al niet zo vaak vlees meer, laat staan knakworst. Op tafel staat een kom met aangekoekte cornflakesresten van de eerste ontbijtronde van de jongste, een pak lauwe melk zonder dop, lege glazen en wat willekeurig uitgestrooid bestek. Ook goedemorgen.

Ik gooi er een krachtterm uit die niemand hoort maar wel lekker oplucht. Nu zijn het knakworsten en cornflakes, maar het hadden ook tosti’s, koekjes, slingerende handdoeken, vieze sokken of sportkleding kunnen zijn.

Eigenlijk zou ik calm & collected onder aan de trap moeten roepen: “Jongens, komen jullie even opruimen?” En eerlijk is eerlijk, dat doen ze dan ook. Ik zou ook wat anders kunnen roepen, dan was de actiebereidheid net zo groot, maar de sfeer een stuk minder.

Vandaag – na de krachtterm – zucht ik diep, ga zelf aan de slag en vind mezelf afwisselend een slechte opvoeder en een relaxte moeder. Ik kies voor harmonie.

Misschien is het de bijvangst van het luchtledige waar we nu al maanden inzitten. Dat eindeloze schoolloze vacuüm dat na een paar halfslachtige middagen school is overgegaan in een vakantie zonder plannen (want verhuizing). Ik ben er ontzettend klaar mee, maar het heeft me ook wat opgeleverd. Vond ik andere jaren dat ik een lintje verdiende na een schoolvakantie van zes weken, nu deal ik ermee. Ik stop de laatste knakworst in mijn mond (best lekker eigenlijk) en zet de pan in de vaatwasser. Met de rommel verdwijnt ook mijn negativiteit.

Go with the flow,” zegt mijn vriendin altijd, “ga gewoon in de yogastand.”

In gedachte vervloek en bewonder ik haar om deze levenshouding. Nu merk ik dat het mij ook lukt.

Later op de dag bespreek ik het alsnog: “Ruimen jullie voortaan je ontbijtboel zelf even op? En zet de afwas dan gelijk ook even in de vaatwasser.”

Natuurlijk is het geen nieuws en kan ik deze boodschap iedere dag herhalen, maar het lukt me om positief en neutraal te zijn. Pubers opvoeden is hier vooral een kwestie van een lange adem hebben en het opnieuw verwoorden van open opvoeddeuren. En natuurlijk kan het morgen best anders zijn, vandaag sluit ik de dag af met het gevoel dat ik ook een relaxte moeder ben.


Wie is Cezanne?

Cezanne (49) vond zichzelf aardig ingewerkt in het moederschap. Toen haar zoons (nu 16 en 13) naar de middelbare school gingen, kreeg het moederschap een nieuwe dimensie. Een fase met koude frikandelbroodjes voor de lunch, nieuwe vriendschappen met onbekende kinderen, merkkledingwensen en puberperikelen als hermetisch afgesloten badkamers en verloren telefoons. Lastige onderwerpen als vuurwerk, energiedrankjes en alcohol doen hun intrede en hoe houd je pubers eigenlijk gemotiveerd (wie het weet, mag het zeggen)? Cezanne schrijft de komende tijd over de Afdeling Hormoonhuishouding thuis. En oh ja, kan iemand ook eens die hond uitlaten?

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter