Lees, Zwanger

Schrikbeeld

Maud is nu 25 weken zwanger. Ze houdt ons wekelijks op de hoogte over hoe ze dat ervaart.

‘Maud had geen actiepunten,’ zegt de voorzitter van de vergadering als hij de punten uit de actielijst opsomt. ‘Maar je hebt wel veel gedaan,’ vult een collega aan. Ik groei ter plekke tien centimeter. Zwanger of niet, ik verzet graag wat werk. En eigenlijk voel ik me best trots als dat wordt gezien.

Tijdens de vergadering van het tijdschrift waar ik voor werk, neemt een collega afscheid. Ze is net moeder geworden en wil meer tijd samen met haar man en kind. Het is mijn schrikbeeld. Ik mag mijn ambities nooit laten varen, heb ik altijd stellig tegen mezelf gezegd.

Maar hoe zal het mij vergaan als onze jongeman er over een paar maanden is? Ik krijg buikpijn als ik eraan denk dat ik straks misschien zo’n moeder wordt die zo opgaat in haar gezin dat ze haar werk en hobby’s ineens niet meer ziet staan. Dus neem ik tijdens deze vergadering nog een paar extra taken op me. Nu kan het nog, mijn verlof is pas over een kleine drie maanden en ik heb ook weer wat meer energie dan toen ik nog vrijwel dagelijks misselijk was.

In de trein op weg naar huis begin ik driftig aan het schrijven van de eerste boekrecensie. Ook thuis ga ik nog even door. Terwijl mijn man met een serie neerploft op de bank, typ ik stug verder. Om middernacht schrik ik ineens van de klok, die zo snel naar dit uur is gegaan. Ik sluit het document en nog net voordat ik mijn laptop dicht klap, zie ik in een flits een nieuwe mail. Een taak van de vertrokken collega die we vandaag vergeten zijn te verdelen: wie pakt dit nu op?

Getrappel in mijn buik trekt mijn aandacht en ineens zie ik hem op en neer gaan. Wauw! Ik roep de vader in spé: “Kom snel kijken!” Maar als onze beider ogen zich op mijn buik richten, blijft het stil. Hij wacht nog even en gaat dan wat teleurgesteld terug naar zijn serie.

Ik zie de laptop weer voor me staan. Met de mail. Fuck it, denk ik en gooi hem dicht. Als een spijbelend schoolmeisje hobbel ik naar de bank en kruip naast mijn man.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter