Hoe communiceer je met zoons?

Ik lach hard om de grapjes van Jan Boskamp tijdens Voetbal Inside, mooie vrouwen vallen mij ook op en ik houd niet van winkelen. Joost noemt mij daarom nogal eens gekscherend ‘Sander’ in plaats van ‘Sanne’; ja, ik heb misschien een paar typisch mannelijke trekjes. Toch betekent dit niet dat ik mannen volledig begrijp. Want waarom maakt Benja al sinds zijn geboorte het liefst alles kapot? Lopen de meeste grote jongens (lees: mannen) in een speelgoedwinkel linea recta richting de gamewand en is een stompzinnige competitie als ver-plassen hun lievelings?

Speciaal voor mij en al die andere jongensmoeders schreef Gerard Janssen (vader van twee zoons en een dochter) Zoons, een handleiding voor moeders. Een boek waarin je alles vindt wat een moeder van jongens moet weten. Van een workshop pissebedden als huisdier houden en explosieven maken tot interviews met deskundigen over de werking van het jongensbrein. Maar het boek begint met een nogal confronterende boodschap.

Moeders van zonen leven korter dan moeders die veel dochters krijgen, staat er. Ahum. Ik vond het echt leuk toen de verloskundige tijdens een echo zei dat er een piemeltje in mijn buik groeide, maar ik begin nu te twijfelen. Gelukkig blijkt deze bewering alleen te kloppen bij de Saami (ook wel Lappen genoemd) in de periode van 1640 tot 1870. Al toonde onderzoek van psychologen van de universiteit van Nancy onder jongensmoeders in 2007 nog steeds aan dat moeders van zonen het vaak moeilijker hebben dan moeders van dochters. Een mogelijke verklaring is dat ze niet goed begrijpen hoe je met jongens moet communiceren. Gelukkig heb ik dit boekje.

De belangrijkste lessen die ik al op mijn harde schijf heb geprogrammeerd:

• Een stomp in je maag of duw in je rug betekent niets anders dan ‘Ik vind je aardig’.
• Een high five is het beste alternatief voor ongemakkelijk geknuffel.
• Gebruik nooit te veel woorden om iets duidelijk te maken.
• Doe als hij iets doet wat niet mag, zoals met vuur spelen, als een judo-meester: ga eerst even met de beweging mee, om de beweging vervolgens om te kunnen buigen.
• Als hij zegt: ‘HONGEEEEER!!’ dan bedoelt hij: Heeft u voor mij alsjeblieft een witte boterham met chocoladepasta, stukje pizza of bord patat?
• Zeg nooit tegen je zoon als hij zijn nieuwe liefde aan je voorstelt: ‘Het is jouw leven, het zijn jouw keuzes.’
• Jongens willen graag de snelste, slimste of sterkte zijn. Bespeel hem daarom gerust met de ‘jij-kan-niet’-kaart. ‘Jij kan niet binnen 30 seconden je schoenen aantrekken’.

Mocht in bovenstaande toch iets misgaan, dan staan er in Zoons gelukkig ook relativerende opmerkingen als ‘Over vijf jaar lachen we erom’ in. Want ook al zijn jongens voor ons vrouwen soms ietwat raadselachtig, ze kunnen niet zonder ons. En wij niet zonder hen. Toch maar eens kijken naar die tips van Gerard over hoe ik bij een eventuele volgende zwangerschap de kans op nog een jongen vergroot.

Zoons, een handleiding voor moeders
De Volkskrant zegt over Zoons, een handleiding voor moeders: “Zoons is geen bloedserieus opvoedboek. Als moeder tref je in het boek vooral veel wetenswaardigheden over jongens in de categorie ‘handige weetjes.” En dat is volgens mij precies waarom elke jongensmoeder dit boek verdient. Het boekje kost €14,99 en is bijvoorbeeld hier te koop.