Rabbit hole: indrukwekkende interactieve voorstelling

Elsbeth is oprichter van deze club, schrijver van onder andere het boek Mom you can, moeder van Keet (20) en Teun (14) en getrouwd met Henno. 

‘Oh wacht daar ligt gewoon iemand te slapen joh!’ We zitten al even in de theaterzaal als we door hebben dat er iemand ligt onder de dekbedberg op het toneel. Je kijkt er snel overheen want zodra je binnenkomt in de zaal wordt je aandacht getrokken door het grote scherm met QR-codes achter het podium. Eén code om in te loggen op het netwerk, en één code waarmee je kan deelnemen aan de chat. Terwijl ik nog aan het uitvogelen ben wat de bedoeling is, hebben de twee tieners naast mij al hun eerste berichten in de app-groep gezet en vliegen ook hun berichten – onder namen als ‘Sugar Ninja’, ‘Moonlight Unicorn’ of Mellow Luminous- over het scherm.

Dan komt er beweging in het hoopje dekbed. Het is Samy, de hoofdpersoon (fantastisch gespeeld door Harun Balci). Een groot gedeelte van het stuk zie je voornamelijk zijn in hoody gehulde rug en achterhoofd. Hij zit namelijk 24/7 op zijn kamer. Chats, muziekvideo’s en video’s van Neo17, een Andrew Tate-achtig figuur schieten over het scherm. Als een klasgenoot hem appt of hij weer eens op school komt, kom je erachter dat hij al weken niet naar school is geweest. En dat hij ook niet van plan is terug te gaan. Als zijn moeder ook maar via zijn scherm contact met hem probeert te krijgen, kom je er ook achter dat hij al een tijd niet van zijn kamer is geweest.

De veertienjarigen naast mij hebben er in ieder geval de grootste lol om.

Ondertussen gaat de publieks-chat ook gewoon door. Met commentaar op de rommel in zijn kamer, heel veel onzin en reacties op hetgene wat Samy zegt. De veertienjarigen naast mij hebben er in ieder geval de grootste lol om.

Samengevat komt het er in dit stuk op neer dat Samy slecht in zijn vel zit: zijn vader is overleden tijdens de pandemie, op school heeft hij een domme actie uitgevoerd (ik verklap nog niet wat dat was) en nu is hij boos op de wereld. Langzaam wordt hij in de krochten van het internet gezogen, in de Rabbit Hole. Zijn moeder en zijn zus doen verwoede pogingen hem eruit te trekken.

In een uur zie je hoe iemand afdrijft van zijn familie en klasgenoten, en in de armen van fake nieuws, vrouwenhaat en antisemitisme terecht komt. Het is geen voorstelling voor de heel gevoelige kinderen. De leeftijdsaanduiding 14+ is er ook niet voor niks. Na de voorstelling kon je -als je wilde- nog deelnemen aan een nagesprek, waarbij onder andere aan bod kwam hoe je ervoor kon zorgen dat Samy toch van zijn kamer afkwam. Voor de tieners naast mij was het wel duidelijk: de moeder had best strenger mogen zijn. ‘Ouders moeten zich gewoon als ouders gedragen.’ Het was een rollercoaster deze voorstelling. Maar wel een leerzame. Voor iedereen.