Eind vorig jaar stelde Marloes zichzelf voor met haar terugblik op 2021. Vanaf nu is ze vaste blogger bij ons team! Marloes is moeder van Willem (5 jaar) en Guusje (bijna 3) en blogt over haar rommelige en drukke leven.
‘Maar mama wacht! Deze zijn vèèèt!’ Ik draai me om naar mijn kleuter terwijl ik al met één voet buiten de deur van de schoenenwinkel sta. We zijn op zoek naar nieuwe schoenen in maat 31, maar we zagen eigenlijk niks leuks in deze winkel. Althans, ik niet. Mijn zoon staat nu te zwaaien met een schoen waarvan ik hoofdpijn krijg. Camouflageprint bovenop en witte met groene lichtjes aan de zijkant. Net als ik wil zeggen dat ze die niet in zijn maat hebben, roept hij trots: ‘MAAT 31 MAMA! DIT IS MIJN MAAT’ Met een zucht loop ik terug de winkel in.
Ik vraag me af of ik nu een pedagogische opvoedblunder bega
Nog geen tien minuten later huppelt en rent mijn zoon door de stad. Hij straalt en lijkt op wolkjes te lopen. De afzichtelijke camouflageschoenen met lichtjes zijn niet meer uitgegaan. ‘Mama jij vindt ze toch ook vet?’ Nou nee, dat vind ik absoluut niet, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om te zeggen dat ik vind dat hij erbij loopt als een karakter uit New Kids. ‘Je bent er blij mee hè? Ik zie het! Ze staan je hartstikke goed.’ En terwijl ik het zeg, vraag ik me af of ik nu een pedagogische opvoedblunder bega of juist niet. Hoe dan ook, het kind is blij en diezelfde avond staan zijn schoenen op zijn nachtkastje zodat hij ze meteen weer aan kan als hij de volgende dag wakker wordt.
Nog niet zo heel lang geleden maakten we met onze kinderen van twee en vijf de afspraak dat ze zich doordeweeks eerst aankleden voordat ze aan de ontbijttafel gaan zitten. Zo voorkomen we sindsdien de eeuwige strijd om het aankleden, aangezien ze er nooit zin in hadden. Voorwaarde van hun kant was dat ze dan wel zelf mochten kiezen wat ze aan zouden trekken. Een mooie afspraak vond ikzelf, die bovendien werkte. Van maandag tot vrijdag zitten er twee aangeklede kinderen aan tafel. In de meest bijzondere combinaties, dat wel.
Mijn ogen gaan ervan bloeden, maar hij is blij
Leg maar eens aan een tweejarige uit dat die panterprint niet zo lekker matcht met regenbogen, of dat een rokje niet over een broek hoeft. Ik probeer het wel, maar de wil van onze peuterette is sterk en in dit geval ga ik dan ook voor het bekende choose your battles. Een gestyled kleurenpallet op Instagram was toch al nooit mijn ambitie en uiteindelijk moet zij in deze outfit over straat en naar haar vriendjes, wie ben ik dan om te zeggen dat het niet mooi is? Zo ook met die schoenen van mijn zoon. Kijk, mijn ogen gaan ervan bloeden, maar hij kwam apetrots thuis omdat zelfs de jongens uit groep 5 zeiden hoe cool zijn schoenen waren.
Dus toen ik afgelopen weekend met mijn dochter in de stad was en zorgvuldig een terra jurkje met beige mailllot uitkoos, schudde ze resoluut haar hoofd. ‘Niet leuk!’ En dan kan ik praten als Brugman, maar zowel zij als ik weten dat het een enorme strijd gaat worden om haar ooit in dat Instragram-proof jurkje te krijgen. Dus keken we samen verder en sloten we compromissen over een gele trui met regenboogpailletten en een bijpassend zwart rokje. Ze koos er zelfs nog een diadeem bij die echt fantastisch staat in haar blonde krullen.
Zo loop ik dus vandaag op het schoolplein met twee kinderen die zo goed bij elkaar passen omdat werkelijk niks bij elkaar past van wat ze aan hebben. Matchy matchy, twinning of outfits on fleek komen in ons gezin niet voor. Maar opvallend en zichzelf zijn ze dan weer wel.
Geen reacties