Lees

Perfectie is mogen zijn wie je bent

‘Buiten. Beentjes. Buitenbeetjes! Haha wat een grappige naam! Waarom heten die wortels zo?’ Mijn dochter wijst naar een advertentie in de Allerhande. ‘Ze hebben een andere vorm dan de rest van de wortels in de winkel. Daarom worden ze buitenbeentjes genoemd,’ leg ik uit. Ze kijkt peinzend voor zich uit. ‘Ik vind dat zielig. Kun jij ze kopen?’ Ik knik glimlachend terwijl ik mijn laptop openklap. ‘Tuurlijk. Ze zijn goedkoper dan de gewone wortels,’ zeg ik ondertussen mijn mail lezend. ‘Dus omdat die wortels er anders uitzien, zijn ze minder waard?’ gaat ze door. Ik denk na. ‘Eigenlijk wel. We willen het liefst dat ons eten geen gekke vormen of uitsteeksels heeft.’ Ik delete een reclamemail getiteld ‘Omarm je oneffenheden.’ ‘Niemand is natuurlijk perfect,’ schrijft de beautybehandelaar in het bericht, ‘maar wil je wat doen aan die pukkel, rimpel of grijze haar, boek dan snel een treatment.’

‘Houden van dingen die niet perfect zijn.’ Zo heet het boek van de populaire Zuid-Koreaanse monnik Haemin Sunim. Samen met vierhonderd veelal jonge mensen was ik bij een bijeenkomst waarin hij vertelde over zijn boek. Na afloop kreeg hij veel vragen van mensen met een burn-out. ‘Ik wil alles altijd heel goed doen. Daar ben ik heel moe van geworden,’ zei een meisje. De monnik knikte begripvol. ‘Als je ouders kritisch zijn over alles wat je doet en resultaten belangrijk vinden, dan is het moeilijk om als volwassene dat stemmetje kwijt te raken. Je blijft het gevoel houden dat je altijd ergens aan moet voldoen, dat je anders niet goed genoeg bent.’ Hij benadrukte dat kinderen die niet naar hun gevoelens hebben leren luisteren, als volwassene vaak niet weten wat ze willen of wie ze zijn.

Ik moet denken aan mijn dochter en haar totaal niet perfectionistische aard. Aan hoe ik daar soms mee worstel. Toen ze in december twee keer vluchtig Jingle Bells had geoefend op haar blokfluit, gooide ze het instrument in de hoek. ‘Nu ken ik het wel!’ riep ze. ‘Maar,’ wilde ik zeggen, ‘ik hoorde best veel valse noten en het zou toch leuk zou zijn als je het uit je hoofd kon spelen?’ Ik slikte de woorden in. Wilde ik dat ze perfect Jingle Bells speelde of was het voldoende dat ze met plezier optrad? Hetzelfde vroeg ik me af toen we op een zaterdagochtend voor de tiende keer een discussie voerden over wel of niet naar atletiektraining gaan. Ze had talent, vonden haar vader en ik, maar weigerde vaak een rondje over de baan te rennen.

‘Je ben zo’n goede hardloper, weet je nog die wedstrijd die je met gemak won?’

‘Ik hou helemaal niet van rennen.’

‘Soms moet je even doorzetten Nien. Niet alles is leuk.’

‘Ik zit alleen op atletiek omdat papa die sport vroeger ook heeft gedaan.’

Ik schrok. ‘Meen je dat nou? Je hoeft nooit iets te doen voor ons, omdat je denkt dat wij er gelukkig van worden,’ drukte ik haar op het hart. Een uur later zei ik haar lidmaatschap bij de Atletiekunie op en nam afscheid van het idee dat mijn dochter de nieuwe Dafne Schippers zou kunnen worden. En ineens was ik zo trots. Op haar eerlijkheid. Dat ze geen pleaser is. Geen waardering haalt uit goede prestaties of cijfers. Ze staat voor wie ze is en wat ze wel en niet wil.

Perfectie heeft niks te maken met een glanzend, gestroomlijnd of glad uiterlijk. Niet met hard werken, goed zijn in sport, met een zelfgeknutselde traktatie, hippe kleren of een mooi rapport. Perfectie is mogen en kunnen zijn wie je bent. ‘Weet je wat we doen Nien?’ zeg ik als de Allerhande bij het oud papier stop. ‘We leggen in de supermarkt de buitenbeentjes tussen de andere wortels.’ Ze lacht. ‘Ja! En dan ga ik erbij liggen.’

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

3 Reacties

  • Reageer Agnes Holvast 25 februari 2019 at 09:26

    Geweldig!

  • Reageer Judith 28 februari 2019 at 08:30

    Zo ontzettend herkenbaar!

  • Reageer Revlie 2 maart 2019 at 09:50

    zoooo herkenbaar!!!! en ik moet me echt inhouden om niet van alles van mijn puber te vinden, terwijl ze juist zo ontzettend stoer haar eigen pad kiest en zich door niets en niemand laat weerhouden. wat ik nogal eens vertaalde als ‘egoistisch’. hoezo egoistisch dat je bepaalde dingen niet doet alleen maar om te pleasen? eigenlijk ben ik natuurlijk gewoon stik jaloers op haar :D. Thanks voor je artikel! eyeopener, ik ben niet alleen 😀

  • Laat je reactie achter