Kiki is 22 weken zwanger en net terug van haar reis. Ze merkt dat ze verandert, en dan gaat het niet alleen om haar buik.
Vermoeid maar verheugd landen we op Schiphol. Eindelijk kan ik mijn babybuik voorstellen aan de familie. Natuurlijk is er lichte heimwee naar de reis, maar ik ben nog nooit zo blij en snel naar de uitgang gelopen als deze keer. ‘Dit is ‘m dan,’ roep ik blij. Ik krijg een kind en dat is inmiddels zo normaal voor mezelf geworden dat ik het durf uit te roepen. Toen ik met elf weken vertrok, was er nog zoveel aarzeling. Nu, na tien weken reizen, is de zwangerschap helemaal van mij.
Op een verjaardagsborrel een paar dagen na we terug zijn, ga ik even terug in de tijd. Een jonge aanstaande moeder die ik nog nooit ontmoet heb, vertelt aarzelend dat ze 14 weken zwanger is. Terwijl andere moeders om me heen (en ik zelf ook een beetje) losbarsten over zwangerschap en moeder zijn of worden, zie ik haar na het eerste enthousiasme toch wat stilletjes worden. Ik herken hoe ze zich voelt. Elk gesprek volgt het tempo van ‘de ander’, die het allemaal al heeft meegemaakt. Als kersverse zwangere ben je nog helemaal niet bezig met al die dingen die nog komen gaan, je bent nog zo bezig met het spellen van het woord. Z-W-A-N-G-E-R. Ik ben veranderd in tien weken. Misschien valt dat me nu wel zo op doordat ik tien weken ben weggeweest.
Tijdens de reis gingen mijn vriend en ik gelijk op in de fases van het zwanger zijn. Nu sprint ik in volle vaart voor hem uit. Ik werk hele excellijsten uit aan babyspullen, vergelijk overal prijzen, maak een begroting, koop me al suf op Marktplaats. Binnen drie dagen ben ik van een reizende zwangere veranderd in de moeder-in-spe die al mijn vriendinnen waren. Hoewel ik dagelijks nog nageniet van alle bijzondere avonturen waar de baby bij was, is mijn aandacht al verschoven. Waar mijn vriend vooral bezig is met wat er opgeruimd moet worden, zie ik in de chaos die onze voormalige logeerkamer is alleen maar kleuren, kleertjes en speelgoed.
Mijn baby-sprint naar alle mogelijke online websites wordt getemperd omdat ik in de eerste dagen wat rustig aan moet doen. De baby krijgt namelijk een echte jetlag. Doordat mijn slaaphormoon via de placenta wordt doorgegeven aan de baby, heeft hij op reis een keurig ritme opgebouwd. Op vaste tijdstippen kwam hij even beweeglijk ‘kletsen’. Nu ik een nacht heb overgeslagen, in het vliegtuig niet heb kunnen slapen en om 4.00 uur klaarwakker mezelf bezig houd met het inhalen van Game of Thrones, raakt de baby in verwarring. Hij schopt en schopt en wiebelt ieder uur. Ik geef hem alle rust die nodig is door zo min mogelijk te doen. Langzaam krijgen we samen ons ritme terug en zondag is zijn jetlag voorbij, precies op het moment dat die van mij ook verdwenen is.
Wat een bijzonder gevoel. Ik heb al een band met de baby terwijl ik hem nog nooit ontmoet heb. Niet alleen het kind in me groeit hard zonder dat ik er iets voor hoeft te doen, ik ben als vanzelf een echte moeder aan het worden.
Wie is Kiki?
Kiki Bakker (34) woont samen met Mark in Amsterdam. Ze heeft net haar baan opgezegd en reist 2,5 maand rond. Ze start haar eigen bedrijf in community building, employee engagement en ambassadeurscampagnes voor bedrijven en organisaties. Ze eet graag broccoli en is dol op zoete salmiak. Ze is een van de @kortschrijvers op Twitter en verliest altijd met bowlen.
Hoe de eerste weken van Kiki’s zwangerschap verliepen kun je hier lezen!
Geen reacties