Lees

Middenin het dertigersdilemma

Heeft Lisa op haar 28ste al last van een dertigersdilemma? Daarover gaat dit blog!

‘Nog geen dertig en nu al het dertigersdilemma,’ lees ik op mijn telefoonscherm. Nou zeg. Een artikel aan mij gewijd. Wat een eer. Ik onderdruk de neiging om mijn kop in het zand te steken en door te scrollen. Want almaar dóórgaan, dat is nú juist waar dit artikel om draait.

Ik ben de afgelopen maanden ook maar doorgegaan. En ondertussen mezelf knettergek maken met vragen als ‘wat wil ik nog in mijn leven?’, ‘hoe hoop ik dat mijn leven er over twintig jaar uit zal zien?’, ‘blijf ik voor altijd het werk doen wat ik nu doe?’ Hét dertigersdilemma. Ik zit er middenin. Al ben ik nog geen dertig.

Waarom ben ik niet gewoon tevreden met mijn mooie leven. Met mijn werk, mijn twee schatjes, mijn nieuwe huisje. Waarom voel ik me niet dolgelukkig terwijl ik eigenlijk alles heb? Waarom raak ik benauwd? En waarom zit ik nou weer als een dolle mijn bucketlist af te strepen. ‘Het volproppen van onze tijd lijkt een hype te zijn geworden,’ lees ik ook in het artikel.

Goed, ik zit hier op mijn 28e dus hartstikke hip te doen met mijn dertigersdilemma (je kan het maar gehad hebben) en mijn hippe bucketlist. Maar ondertussen ben ik ook hartstikke moe en ligt er in de badkamer (ook heel hip) een doosje met ‘pammetjes’ met daarop de waarschuwing ‘pas op met autorijden’. Ik kan beter een waarschuwing op mezelf plakken. Of zo’n hek om mijzelf zetten met daarop een bord ‘instortingsgevaar’.

Misschien moet ik deze hype aan me voorbij laten gaan. Net als die andere hypes zoals wimperimplantaten, navelspiercings van vijftien jaar geleden laten doorprikken, Air Maxjes (nee die niet!), tatoeages aan de zijkant van je rug, burn-outs, cursussen mindfulness, yoga op zweverige imitatie Ibizastrandjes en ja ook die oxazepammetjes.

Tijd om weer met beide benen op de grond te komen. Het is leuk geweest met dat dertigersdilemma. Ik stap er weer even uit. Die bucketlist gooi ik weg en dat artikel lijst ik in en geef ik mezelf cadeau als ik éénendertig wordt. Of misschien ben ik tegen die tijd wel rijp voor een artikel over de midlifecrisis. Nu ga ik me maar eens focussen op wat ik wél heb.

IMG_20170331_074756_309Wie is Lisa?

Lisa is 28 jaar oud en moeder van zoon, Mats (4 jaar) en dochter Wiep (bijna 2 jaar). Na een studie in de zorg, werkt ze inmiddels al negen jaar met veel passie, plezier, liefde en vrolijkheid op dezelfde plek in de zorg.

Daarnaast heeft Lisa ook haar eigen blog: mamakakelbont. Het idee voor haar blog ontstond, nadat ze besefte dat haar auto haar kantoor geworden was. Zo keurig als ze jaren geleden begon met schrijven (in een notitieboek gekregen van haar beste vriendin) eindigde het opschrijven van haar inspiraties op Facebook, in haar telefoon, laptop, én in dat notitieboek. ‘Maar ik betrapte mezelf ook vaker met schrijven op lege kauwgompakjes en bananenschillen,’ voegt Lisa toe.

In Lisa’s blogs zul je herkenbare, dagelijkse strubbelingen in het leven van een hardwerkende, jonge moeder lezen. Maar wel met de nodige humor, zelfspot, relaxed-heid, pedagogische inzichten, een schepje overdrevenheid, en vooral de (niet altijd makkelijke) realiteit.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter