Irma is moeder van vijf kinderen. Haar zoon Guus is 6, haar eerste tweelingdochters Maartje en Renée zijn 3 en de tweede tweeling (Judith en Nikkie) is alweer één! En dat voor iemand die voorheen had bedacht dat ze niet al te veel kinderen wilde, en zeker niet al te dicht op elkaar qua leeftijd. Bij ons op de club deelt ze hoe het haar en haar kinderschare af gaat!
Maartje: ‘Mama, wil je mijn nagels latten?’
Ik: ‘Straks wil i…’
Guus: ‘Mam, ik kan geen sokken vinden.’
Ik: ‘Ik kijk straks even, Guus. Maartje straks wil ik…’
‘MA-MA!’ schreeuwt Judith.
Renée: ‘Mam, waar is papa?’
Maartje: ‘Mam, wil je mijn nagels latten?’
Ik: ‘Papa is bij opa en oma. Maartje, ik lak straks…’
Guus: ‘Mama! Ik kan nog steeds geen sokken vinden!’
‘MA-MA! MA-MA!’ schreeuwt Judith.
‘Mam, waar is papa?’
‘Wil je mijn nagels latten?’
‘Maartje, ik lak straks je nagels. Zoek de nagellak maar vast op. Ik ga eerst even zoeken naar sokken voor Guus. Renée, zoals ik al zei is papa bij opa en oma.’
‘Maar waarom is papa bij opa en oma?’
‘Mam, wil je mijn nagels latten?’
‘Ik heb al sokken! Mam, zijn er nog schone onderbroeken?’
‘MA-MA!’ schreeuwt Judith.
‘Waarom is papa bij opa en oma?’
‘Guus, kijk even in de wasmand met schone was. Renée, papa helpt opa in de stal.’
‘Waarom?’
‘Waar is de wasmand?!’
‘Wil je mijn nagels latten?’
‘Opa heeft een probleempje in de stal. Guus, de wasmand staat in…’
‘Mama, waar stáát die wasmand dan!’
‘Wat voor probleempje?’
‘BENG BENG BENG’: Nikkie trekt een pan uit de kast en slaat ermee op de tegelvloer.
Ik steek mijn armen in de lucht. Ik krijg een benauwd gevoel in mijn keel en begin acuut te zweten.
‘STOP!’
Met grote geschrokken ogen kijken ze me aan. Stilte.
Ik loop naar de luie stoel en laat me er in zakken omdat mijn benen slap zijn geworden en ga zitten met mijn hoofd in mijn handen. Adem in, adem uit.
Dan voel ik een handje op mijn been. Ik kijk op en kijk in Maartje’s grote blauwe ogen. De andere kinderen kijken nog steeds naar me. Bij de oudsten zie ik medeleven. Bij de jongsten verbazing.
‘Het werd me even te veel, jongens. Ik moest even diep ademhalen. Dat waren écht te veel vragen bij elkaar. Jullie mogen voortaan één voor één een vraag stellen, anders krijg ik kortsluiting’.
Stilte. Dan, met zachte stemmen:
‘Mama, wil je mijn nagels latten?’
‘Waarom heeft opa een probleempje?’
‘Ik ga zelf die wasmand wel opzoeken.’
Geen reacties